آیت‌الله منتظری

"خطبه 100 - قسمت دوم"

"دلیلها مکیث الکلام، بطئ القیام، سریع اذا قام؛ فاذا أنتم ألنتم له رقابکم و أشرتم الیه باصابعکم، جأه الموت فذهب به. فلبثتم بعده ما شاء الله، حتی یطلع الله لکم من یجمعکم و یضم نشرکم."

خطبه 100 از نهج البلاغه را می‎خواندیم. امیرالمؤمنین (ع) بعد از حمد و ثنای الهی درباره برخی ویژگی های پیغمبراکرم (ص) از جمله عصمت آن حضرت در ابلاغ رسالت الهی سخن گفتند؛ بعد فرمودند: پیغمبراکرم (ص) پرچم حق را جانشین خود ساختند که پیشی گرفتن از آن خروج از دین، و عقب ماندن از آن مایه هلاکت، و همراه بودن با آن سعادت است. عرض شد که مقصود از "رایة الحق" در نظر عده ای از شارحان، کتاب و عترت است؛ برخی نیز به قدر متیقن آن یعنی قرآن نظر داده اند.

علی (ع) در ادامه، مطالبی درباره عترت (ع) که مفسران قرآن هستند از جمله درباره خودشان بیان می‎کنند که این جلسه آن را توضیح می‎دهیم.

سخن گفتن راهنمایان حق پس از اندیشه و تأمل

"دلیلها مکیث الکلام"

( راهنمای پرچم حق سنجیده گوست و با تأمل و اندیشه سخن می‎گوید.)

"دلیل" یعنی راهنما؛ ضمیر"ها" به "رایة الحق" برمی گردد، "دلیلها" یعنی: راهنمای پرچم حق. "مکیث" از "مکث" به معنای انتظار و تأنی است، "مکیث" یعنی: انسان