صفحه ۲۹۴

معصیت کند، مانند شیری که خیز برداشته و به روی شکارش می‎پرد او هم به سوی گناه و معصیت خیز برداشته و آن را انجام می‎دهد؛ وگرنه گناه چون موافق طبع و فطرت خدایی و عقلش نیست فرار می‎کند و نمی تواند آن را مرتکب شود. چه زمانی مرگ را - که خراب کننده لذتها و مانع خواسته ها و قطع کننده آرزوهاست - به یاد آورید؟ "عند المساورة للا عمال القبیحة": زمانی که برای ارتکاب اعمال زشت خیز برمی دارید؛ با این که برخلاف وجدان و عقل و طبعتان است.

استعانت از خدا بر ادای واجبات و شکر نعمات

"واستعینوا الله علی أدأ واجب حقه"

( و بر انجام حق واجب الهی، از خدا کمک بخواهید.)

"واجب حقه" یعنی: حقوق واجب خدا. برای این که شما بتوانید حقوق واجب خدا را ادا کنید و انجام دهید از خدا کمک بخواهید.

"و ما لا یحصی من أعداد نعمه و احسانه"

( و بر [ شکر] آنچه شمارش نمی شود از عددهای نعمت های خدا و احسان او [ از خدا کمک بخواهید].)

باید از خدا برای ادای حقوق واجب الهی و انجام شکر نعمت های بی شمارش و نیکی های او به انسان، از خودش کمک خواست. زیرا اولا: نعمت های خداوند بی شمار است: سلامتی، عقل، اعضاء و جوارح، هوایی که از آن استنشاق می‎کنیم و... همه نعمت های خداست و همه نیکی ها و احسان او بر انسان است، باید انسان متوجه این امر باشد. برخی گمان می‎کنند نعمت، تنها کاخ، جاه و مقام و ثروت دنیاست و از نعمت هایی که خداوند به آنان داده غافل اند. باید به این گونه افراد گفت شما حاضر هستید برای مثال صد میلیون تومان بگیرید و چشمان خود و

ناوبری کتاب