صفحه ۲۹۰

عیادت کننده از مریض مشهور شده است.در لسان العرب، ذیل ماده "عود" آمده است: "و کل من أتاک مرة بعد أخری فهو عائد و ان اشتهر ذلک فی عیادة المریض حتی صار کأنه مختص به": "هر کسی را که بعد از یک بار آمدن، دوباره پیش تو بیاید عائد می‎گویند، هر چند این کلمه در عیادت مریض مشهور شده به گونه ای که گویا مختص عیادت مریض است."

امیرالمؤمنین (ع) می‎فرماید: گروهی از مردم بیمار و در بسترند و گروهی به عیادت آنها می‎روند. اقوام و خویشان و دوستان می‎شنوند فلان کس که تا دیروز سالم بود حالا سکته کرده، تصادف کرده، فلان بیماری صعب العلاج را گرفته و در بیمارستان یا منزل بستری شده و به ملاقات و عیادتش می‎روند.

"و آخر بنفسه یجود"

( و دیگری که جان خود را می‎دهد.)

به انسانی که در شرف مرگ و در حال جان دادن باشد می‎گویند: "جاد بنفسه"، "جاد، یجود، جودا" به معنای عطا کردن و بخشیدن است. در اینجا استعاره است و فردی که در حال جان دادن است به انسان سخاوتمندی تشبیه شده است که مالش را به دیگری می‎بخشد؛ و ظاهرا این تعبیر بیشتر در جایی به کار می‎رود که افراد داوطلبانه به استقبال مرگ می‎روند و از جان خود می‎گذرند.

خدای متعال درباره قبض روح ظالمان می‎فرماید: (و لو تری اذ الظالمون فی غمرات الموت و الملائکة باسطوا أیدیهم أخرجوا أنفسکم...) سوره انعام (6)، آیه 93. "و اگر ببینی آن زمانی را که ظالمان در سکرات مرگ هستند و ملائکه دستهایشان گشوده و خطاب به آنها می‎گویند جانهایتان را خارج کنید...".

پس عده ای از مردم مریض اند و عده ای در حال عیادت، و عده ای هم در حال جان دادن و در شرف مرگ هستند.

ناوبری کتاب