عیادت کننده از مریض مشهور شده است.در لسان العرب، ذیل ماده "عود" آمده است: "و کل من أتاک مرة بعد أخری فهو عائد و ان اشتهر ذلک فی عیادة المریض حتی صار کأنه مختص به": "هر کسی را که بعد از یک بار آمدن، دوباره پیش تو بیاید عائد میگویند، هر چند این کلمه در عیادت مریض مشهور شده به گونه ای که گویا مختص عیادت مریض است."
امیرالمؤمنین (ع) میفرماید: گروهی از مردم بیمار و در بسترند و گروهی به عیادت آنها میروند. اقوام و خویشان و دوستان میشنوند فلان کس که تا دیروز سالم بود حالا سکته کرده، تصادف کرده، فلان بیماری صعب العلاج را گرفته و در بیمارستان یا منزل بستری شده و به ملاقات و عیادتش میروند.
"و آخر بنفسه یجود"
( و دیگری که جان خود را میدهد.)
به انسانی که در شرف مرگ و در حال جان دادن باشد میگویند: "جاد بنفسه"، "جاد، یجود، جودا" به معنای عطا کردن و بخشیدن است. در اینجا استعاره است و فردی که در حال جان دادن است به انسان سخاوتمندی تشبیه شده است که مالش را به دیگری میبخشد؛ و ظاهرا این تعبیر بیشتر در جایی به کار میرود که افراد داوطلبانه به استقبال مرگ میروند و از جان خود میگذرند.
خدای متعال درباره قبض روح ظالمان میفرماید: (و لو تری اذ الظالمون فی غمرات الموت و الملائکة باسطوا أیدیهم أخرجوا أنفسکم...) سوره انعام (6)، آیه 93. "و اگر ببینی آن زمانی را که ظالمان در سکرات مرگ هستند و ملائکه دستهایشان گشوده و خطاب به آنها میگویند جانهایتان را خارج کنید...".
پس عده ای از مردم مریض اند و عده ای در حال عیادت، و عده ای هم در حال جان دادن و در شرف مرگ هستند.