اولادش را ببیند. پس همه رفتنی هستند، هم آنان که پیش از من بودند و رفتند، و هم آنان که پس از من هستند ماندنی نیستند.
پند گرفتن از حالات مختلف انسانها
"أو لستم ترون أهل الدنیا یصبحون و یمسون علی أحوال شتی ؟!"
( آیا نمی بینید که مردم دنیا بر حالت های مختلفی شب را به روز و روز را به شب میرسانند؟!)
"أصبح" یعنی شب را به صبح رساند، و "أمسی" یعنی صبح را به شب رساند. "شتی" جمع "شتیت" به معنای گوناگون است؛ مثل "مرضی" که جمع "مریض" است؛ "أحوال شتی" یعنی حالت های مختلف و گوناگون.
حضرت امیر(ع) میفرماید: آیا مردم دنیا را نمی بینید که بر حالت های مختلفی شب را به صبح و صبح را به شب میرسانند؟! در حقیقت انسان باید از این تغییر حالت ها عبرت بگیرد و پند و اندرز پذیرد و متوجه گردد که اعتماد و عشق به دنیا نداشته باشد و به خاطر دنیا از وظایف انسانی و الهی غفلت نکند. بعد حضرت بعضی از آن حالت های مختلف را ذکر میکنند.
"فمیت یبکی و آخر یعزی"
( پس یکی مرده است و بر او میگریند و دیگری مصیبت دیده ای که دلداری اش میدهند.)
یکی تازه مرده است و دور جنازه اش جمع شده اند و برایش گریه و زاری میکنند، خوب تا دیروز زنده بود زحمت میکشید و خدمت میکرد حالا از دست رفته و برایش گریه میکنند؛ یکی هم صاحب عزاست، پدرش مرده، عزیزش از دست رفته و مردم تسلیتش میگویند که مثلا ناراحت نباش، ما هم در غم شما شریک هستیم، و او را دعوت به صبر و شکیبایی میکنند.