البته توجه به این نکته لازم است که رقابت های سیاسی سالم که هدف از آن اصلاح جامعه باشد و افراد و احزاب بخواهند از طریق آن علاوه بر ایجاد نشاط در جامعه برای بهبود وضع مردم و خدمت به خلق و پیشگیری از ظلم تلاش کنند، نه تنها امر مذمومی نیست بلکه امر مطلوبی است؛ چرا که هدف و مقصود در آن خدایی است نه دنیایی. همچنین کار و تلاش برای بهبود اقتصاد جامعه و نیز تأمین زندگی آبرومندانه برای خود و خانواده از نظر اسلام امری پسندیده است. آنچه مذموم است حرص زدن و عدم مراعات دستورات شرع و وابستگی و تلاش برای رسیدن به دنیا از هر طریق ممکن است؛ وگرنه اگر کسی برای خدا تلاش کند و از ثمره تلاشش دیگران هم استفاده کنند، تولید کند تا خدمتی به جامعه کرده باشد، اینها برای آخرت است و دلبستگی به دنیا نیست.
نهی از فریفته شدن به زینت و نعمت دنیا
"و لا تعجبوا بزینتها و نعیمها"
( و به زینت ها و نعمت های دنیا فریفته و شادمان نشوید.)
در بیشتر نسخه ها "لا تعجبوا" دارد که ظاهرا غلط است.در شرح نهج البلاغه ابن میثم و ابن أبی الحدید و صبحی صالح "لاتعجبوا" آمده است.
"نعیم" به معنای رفاه و خوشی زندگانی است؛ به نعمت هم از این جهت که موجب آسایش انسان است "نعمت" میگویند؛ به مال و دارایی هم از آنجا که آسایش آور است "نعیم" میگویند. ابن منظور در "لسان العرب" مینویسد: "النعیم و النعمی و النعماء و النعمة کلهم: الخفض و الدعة و المال و هو ضد البأساء و البؤسی"لسان العرب، ماده "نعم". "نعیم و نعمی و نعماء و نعمت همه به معنای فراخی و آسایش و مال میباشد، برخلاف بأساء و بؤسی