صفحه ۲۶۳

مهم تر از سلامت بدن است؛ چرا که دین خوراک روح انسان است و ارزش انسان به روح اوست نه به جسم و بدنش.

"و نساله المعافاة فی الادیان": و از خدا درخواست می‎کنیم عافیت و سلامتی در دین هایمان را، تا خدا دین سالم و بدون خرافه به ما عطا کند "کما نساله المعافاة فی الابدان": همان گونه که از او عافیت در بدن ها را طلب می‎کنیم.

سفارش به ترک دنیا، و معنای وصیت

"عباد الله ! أوصیکم بالرفض لهذه الدنیا؛ التارکة لکم، و ان لم تحبوا ترکها"

( بندگان خدا ! شما را به واگذاشتن این دنیا سفارش می‎کنم؛ دنیایی که شما را ترک خواهد کرد، هر چند شما جدایی از آن را دوست نداشته باشید.)

"وصیة" یعنی سفارش، اعم از این که شخصی برای بعد از مرگش سفارشهایی داشته باشد یا در همین دنیا سفارشهایی بکند و یا این که خدا به انسان سفارش و امر و نهی هایی بفرماید. در قرآن کریم آمده است: (یوصیکم الله فی أولادکم ) سوره نساء (4)، آیه 11. یعنی: "خداوند به شما سفارش می‎کند درباره فرزندانتان." مفسران توضیح داده اند که وصیت و سفارشی که از جانب خدا باشد لازم العمل است، به همین جهت "یوصیکم" را به "یأمرکم" و "یفرض علیکم"، و "وصینا" را به "أمرنا" معنا کرده اند.تفسیر المیزان، ج 16، ص 103 و 104، ذیل آیه.

این مطلب را هم تذکر بدهم که کتابهای لغت دو دسته هستند: بیشتر کتابهای لغت کاربردهای متعدد یک واژه را ذکر می‎کنند و کار ندارند که اولا معنای اصلی و ریشه ای آن کدام است و ثانیا از این کاربردها کدام کاربرد حقیقی و کدام معنا مجازی است؛ ولی در برخی کتب لغت مثل "اساس البلاغة" از زمخشری سعی شده معانی حقیقی و

ناوبری کتاب