آیت‌الله منتظری

دائمی ندارند بلکه چادر می‎زنند و چادر را هم از پشم درست می‎کنند به آنها "اهل وبر" گفته می‎شود. گاهی اوقات هم "مدر" و "وبر" بدون آوردن اهل، به معنای آبادی و صحرا به کار می‎رود؛ مثلا گفته می‎شود: "ما رأیت ذلک فی مدر و لا وبر" یعنی: این چنین چیزی را نه در شهرها و روستاها دیده ام و نه در صحرا و بیابان.

علی (ع) می‎فرماید: ستم بنی امیه همه جا را فرا خواهد گرفت تا این که هیچ خانه گلی و هیچ خیمه و چادری باقی نخواهد ماند مگر آن که ستم بنی امیه به آن خانه داخل می‎شود. و مثلا این طور نخواهد بود که فقط به عشایر و صحرانشینان ظلم کنند و یا فقط به آبادی نشینان، بلکه خوی ظلم و ستمگری آنها به قدری قوی است که به همه ظلم خواهند کرد.

"و نبا به سوء رعیهم"

( و سوء مدیریت آنان سکونت در منازل را برای مردم ناگوار خواهد کرد.)

"نبا به المنزل" یعنی منزل موافق طبع و هماهنگ با او نیست و به او ضرر می‎زند. هنگامی که منزلی همواره خرابی به بار آورد و سازگار نباشد این عبارت به کار می‎رود. "رعی" در اصل به معنای چراندن گوسفند و غیر آن است، و از آنجا که چوپان وقتی گوسفند را به چرا می‎برد و آن را می‎چراند در حقیقت کارش را مدیریت می‎کند و امورش را تدبیر می‎نماید به حکومت کردن هم "رعی" گفته شده و به حاکم "راعی" اطلاق شده است. ضمیر در "به" به "بیت" برمی گردد. حضرت می‎فرماید: سوء مدیریت بنی امیه سکونت را چه در خانه های گلی و چه در چادرها و خیمه ها ناگوار خواهد کرد.

یکی از چیزهایی که نوعا از ناحیه دولت به مردم صدمه وارد می‎کند سوء مدیریت است، چون وقتی یک کسی اسمش حاکم است اما مدیریت ندارد، هر کسی هر کاری در کشور بخواهد انجام می‎دهد و ظلم و تعدی می‎کند و کسی نمی تواند به او بگوید: