آیت‌الله منتظری

دوستی و بیان فضایل علی (ع) تحت تعقیب قرار می‎داد و شیعیان وفادار به علی (ع) را به قتل می‎رساند. مردم را از ذکر فضایل علی (ع) منع می‎کرد و حتی نام بردن از امیرالمؤمنین (ع) ممنوع شد. روایاتی که در فضایل علی (ع) بود قدغن شد؛ بلکه بالاتر دستور داد بر منبرها آن حضرت را سب و لعن کنند، و از آن طرف دستور داد فضایلی برای عثمان و خلفا ذکر کنند.تاریخ طبری، ج 5، ص 253، ذیل حوادث سال 51 هجری.

اهمیت عهد و پیمان در اسلام

معاویه این چنین عمل می‎کند و با تبلیغات، خود را مسلمان و خلیفه مسلمین جلوه می‎دهد و نفس هر معترض و حقجویی را در نطفه خفه می‎کند، با آن که قرآن کریم عمل به عقود را لازم می‎داند و (اوفوا بالعقود) مطلق است و تمام عقدهایی که شرایط صحت را داشته باشد شامل می‎شود، چه عقد و پیمانی که بین افراد باشد و چه عقد و پیمانهایی که بین مردم و دولت یا دولت با دول دیگر باشد، باید به همه آنها پایبند بود و نمی توان گفت برای دولت چنین حقی است که قراردادها را یک طرفه لغو کند و به پیمانهایش پایبند نباشد. خداوند امام خمینی را رحمت کند، یادم هست یک وقتی رفتم خدمت ایشان و گفتم: آقا این مسأله پیمان و قرارداد چیزی است که وفای به آن امری عقلی و وجدانی است و همه دنیا روی آن حساب می‎کند، لذا اگر مثلا دولت قراردادهایی با مردم ببندد و بعد انجامشان ندهد بسیار زشت و زننده است.

امیرالمؤمنین علی (ع) در نامه ای که به مالک اشتر نوشته اند روی عهد و پیمان تأکید بسیار کرده اند و می‎فرمایند: اگر با دشمنت نیز عهد و پیمانی بستی به آن وفادار باش. بعد هم اشاره می‎کنند که وفای به عهد چیزی است که تمام عقلای بشر بر آن توافق دارند و حتی مشرکین هم به آن پایبند بودند. عبارت امام (ع) این