آیت‌الله منتظری

الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهرکم تطهیرا) .سوره احزاب (33)، آیه 33.

مسلم در حدیث شماره 32 از کتاب "فضائل الصحابة" در همین بابی که در فضائل علی (ع) است روایتی نقل می‎کند که برای شناختن مصادیق اهل بیت پیغمبر(ص) خیلی جالب است. می‎دانید که یکی از کارهای بسیار زشت معاویه سب و لعن علی (ع) بود؛ او افراد را وادار می‎کرد تا علی (ع) را لعن کنند. طبق این روایت که مسلم آن را به سندش از عامر پسر سعد بن ابی وقاص نقل می‎کند، معاویه سعد را امر کرد تا علی (ع) را سب کند، ولی او از این کار امتناع کرد؛ بعد معاویه به او گفت: "ما منعک أن تسب أبا التراب ؟": چه چیزی مانع شد از این که ابوتراب را سب کنی ؟ ابوتراب لقبی است که پیغمبراکرم (ص) به علی (ع) داده اند و علی (ع) به آن افتخار می‎کرد؛ ولی معاویه و دشمنان علی (ع) فکر می‎کردند این لقب نقصی برای آن حضرت است. به هر حال سعد در پاسخ می‎گوید: "سه جمله از پیغمبراکرم (ص) درباره علی (ع) یادم آمد که با وجود آنها هرگز علی (ع) را سب نخواهم کرد، و اگر یکی از آن جمله ها درباره من بود برایم از طلاهای زردرنگ بسیار ارزشمندتر بود." وی حدیث منزلت که در آن پیغمبراکرم (ص) جایگاه علی (ع) را نسبت به خودشان مثل جایگاه هارون به موسی (ع) دانسته اند، و حدیث رایت را - که پیامبر(ص) در جنگ خیبر وقتی که افراد دیگر نتوانستند کاری از پیش ببرند فرمودند فردا پرچم را به دست کسی می‎دهم که او خدا را دوست دارد و خدا هم او را؛ و پرچم را به دست علی (ع) سپردند؛ و آن پیروزی بزرگ به دست ایشان نصیب مسلمانان شد - ذکر کرده، و سومین جمله ای که از پیامبراکرم (ص) نقل می‎کند این است که: "و لما نزلت هذه الایة : (فقل تعالوا ندع أبنأنا و أبناءکم)سوره آل عمران (3)، آیه 61. دعا رسول الله (ص) علیا و فاطمة و حسنا و حسینا فقال: أللهم هؤلاء أهلی"صحیح مسلم، کتاب فضائل الصحابة، ج 4، ص 1871 (ج 7، ص 121 چاپ دیگر)، حدیث 32. یعنی: وقتی که آیه 61 آل عمران - که به آیه مباهله معروف