صفحه ۲۱۷

2 - عبادت و شب زنده داری

"و قد باتوا سجدا و قیاما"

( و در حال سجده و قیام شب را به روز می‎رساندند.)

"بات، یبات و یبیت" از ماده "بیتوتة" است، یعنی شب را به روز رساندن. "سجد" جمع "ساجد" به معنای سجده کننده است.

مولا علی (ع) می‎فرماید: اصحاب پیغمبراکرم (ص) شب را به سجده و قیام سر می‎کردند و در حال سجده و قیام بودند، اهل عبادت و نماز و راز و نیاز به درگاه خداوند بودند.

قرآن کریم درباره بندگان حقیقی خداوند می‎فرماید: (و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما ‏ و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما) سوره فرقان (25)، آیات 63 و 64. یعنی: "و بندگان خدای رحمان کسانی هستند که روی زمین به آرامی و تواضع گام بر می‎دارند [ و متکبرانه راه نمی روند] و وقتی افراد نادان آنها را طرف خطاب قرار دهند [ و سخن ناروایی بگویند] به آنها سلام داده و به نرمی پاسخ می‎دهند [ و با شدت و ناراحتی با آنها مواجه نمی شوند]، و [ بندگان خدای رحمان ] آنان هستند که در حالت سجده و قیام یعنی در حالت عبادت پروردگارشان شب را به روز می‎رسانند."

بندگان خدا این گونه در عبادت و بندگی حق غرق هستند. ما باید به درگاه خدای سبحان عرض کنیم خدایا ما که اهل چنین عبادتهایی نیستیم و این عبادتهایی هم که می‎کنیم شایسته درگاه تو نیست، تنها امیدمان به لطف و رحمت توست، خدایا گر چه

ناوبری کتاب