2 - عبادت و شب زنده داری
"و قد باتوا سجدا و قیاما"
( و در حال سجده و قیام شب را به روز میرساندند.)
"بات، یبات و یبیت" از ماده "بیتوتة" است، یعنی شب را به روز رساندن. "سجد" جمع "ساجد" به معنای سجده کننده است.
مولا علی (ع) میفرماید: اصحاب پیغمبراکرم (ص) شب را به سجده و قیام سر میکردند و در حال سجده و قیام بودند، اهل عبادت و نماز و راز و نیاز به درگاه خداوند بودند.
قرآن کریم درباره بندگان حقیقی خداوند میفرماید: (و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما) سوره فرقان (25)، آیات 63 و 64. یعنی: "و بندگان خدای رحمان کسانی هستند که روی زمین به آرامی و تواضع گام بر میدارند [ و متکبرانه راه نمی روند] و وقتی افراد نادان آنها را طرف خطاب قرار دهند [ و سخن ناروایی بگویند] به آنها سلام داده و به نرمی پاسخ میدهند [ و با شدت و ناراحتی با آنها مواجه نمی شوند]، و [ بندگان خدای رحمان ] آنان هستند که در حالت سجده و قیام یعنی در حالت عبادت پروردگارشان شب را به روز میرسانند."
بندگان خدا این گونه در عبادت و بندگی حق غرق هستند. ما باید به درگاه خدای سبحان عرض کنیم خدایا ما که اهل چنین عبادتهایی نیستیم و این عبادتهایی هم که میکنیم شایسته درگاه تو نیست، تنها امیدمان به لطف و رحمت توست، خدایا گر چه