است و در تمام کاربردهای آن به گونه ای معنای طلب وجود دارد.
ما در کتاب "ولایت فقیه" درباره "اهل بغی" یعنی طاغیان علیه حکومت حق و امام عادل و مسأله جواز و یا وجوب مقاتله با آنان و نیز بحث قیام مسلحانه علیه حاکمان جائر یعنی "بغاة" بحث کرده ایم.دراسات فی ولایة الفقیه، ج 1، ص 127
به هر حال علی (ع) میفرماید: من شما را به جهاد با اهل بغی ترغیب میکنم ولی هنوز حرفهایم تمام نشده که مثل قوم از هم پاشیده سبا هر کدامتان راهی را در پیش میگیرید و متفرق میشوید.
حضرت در این فراز از سخنان خود از "ایادی سبا" که ضرب المثلی برای تفرقه شدید در میان اعراب است بهره جسته اند. "أیادی" جمع "أیدی" و "أیدی" جمع "ید" به معنای دست است. "ید" در معنای فرزند، قبیله و یاور هم به کار میرود؛ "أیادی سبا" یعنی فرزندان و قبایل سبا. "سبا" بنابر نقل روایات تاریخی، نام پدر عرب های ساکن در یمن بوده و دارای ده پسر بوده است که هر کدام صاحب قوم و قبیله ای شدند؛ شش قبیله در قسمت راست یمن و چهار قبیله در قسمت چپ یمن ساکن گردیدند.در تفسیر طبری (ج 22، ص 94) ذیل آیه 15 سوره سباء، حدیثی از پیامبر(ص) به همین مضمون آمده است؛ و طبرسی نیز در مجمع البیان (ج 8، ص 209) همین حدیث را نقل کرده است. ناگفته نماند که یمن از نظر جغرافیایی دو بخش است: یک بخش آن به خلیج عدن متصل است که به آن یمن جنوبی میگویند؛ بخش دیگر متصل به دریای سرخ است که به آن یمن شمالی گفته میشود. در آن زمان یمن از نظر کشاورزی و عمران بسیار پیشرفته بود؛ ولی هنگامی که سد مآرب شکسته شد و سیل عرم همه چیز را ویران کرد که در قرآن به آن اشاره شده است،سوره سباء (34)، آیه 16. بازماندگان هر کدام از این قبایل به سویی رفتند و به گونه ای پراکنده شدند که ضرب المثل اعراب شدند.تفسیر طبری، ج 22، ص 105؛ مجمع البیان، طبرسی، ج 8، ص 211.