آیت‌الله منتظری

معنای بغی

"بغی" در معانی متعددی از جمله: طلب کردن، ظلم، طغیان، حسادت و زنا به کار رفته است؛ در آیه: (أفغیر دین الله یبغون ) سوره آل عمران (3)، آیه 83. "یبغون" به معنای "یطلبون" است، یعنی: "آیا غیر دین خدا را می‎جویید؟"

در آیات بسیاری هم بغی به معنای ظلم و طغیان است؛ از جمله در آیه: (و ان طائفتان من المؤمنین اقتتلوا فاصلحوا بینهما فان بغت احداهما علی الاخری فقاتلوا التی تبغی حتی تفئ الی أمر الله ) سوره حجرات (49)، آیه 9. یعنی: "و اگر دو گروه از مؤمنان با هم به جنگ پرداختند بین آنها آشتی برقرار کنید، و اگر یکی از آن دو گروه بر گروه دیگر ستم کرد با آن گروهی که ستم می‎کند بجنگید تا به امر خدا برگردد و به دستور خدا گردن نهد." در آیه: (بئسما اشتروا به أنفسهم ان یکفروا بما أنزل الله بغیا أن ینزل الله من فضله علی من یشاء من عباده...) سوره بقره (2)، آیه 90. بغی به معنای رشک بردن و حسادت است. این آیه درباره عالمان یهود است که از سر حسادت بر این که چرا قرآن بر پیامبراکرم (ص) - که از بنی اسرائیل نیست - نازل شده است آن را نپذیرفتند و خودشان را به بهای اندکی فروختند.

در داستان حضرت مریم (س) وقتی فرشته به صورت بشری متمثل شد تا روح عیسی (ع) را در وجود مریم بدمد و مریم از دیدن او به وحشت افتاد و او توضیح داد که فرستاده پروردگار مریم است تا به او پسری پاکیزه عطا کند، مریم (س) گفت: (أنی یکون لی غلام و لم یمسسنی بشر و لم أک بغیا) سوره مریم (19)، آیه 20. یعنی: "چگونه می‎شود برای من پسری باشد در حالی که دست هیچ بشری به من نرسیده و من زن بدکاره نبوده ام."

به طلاب و جویندگان علم هم "بغاة علم" گفته می‎شود.