شده است و من هستم که از ظلم رعیت ترس دارم. چراکه آنان با حضرت امیر(ع) هماهنگ عمل نمی کردند، فرار میکردند و از فرامین آن حضرت تخلف مینمودند؛ و متأسفانه آنها علی (ع) را تنها گذاشتند و از دستوراتش اطاعت نکردند و این ظلم بزرگی بر علی (ع) بود.
"استنفرتکم للجهاد فلم تنفروا"
( از شما خواستم برای جهاد کوچ کنید ولی شما حرکت نکردید.)
"نفر، ینفر" به معنای کوچ کردن است؛ و "استنفار" باب استفعال است که برای طلب است، یعنی طلب خروج و کوچ کردن.
علی (ع) میفرماید: من از شما خواستم برای جهاد کوچ کنید و شما را برای حرکت به سوی مبارزه با باطل برانگیختم ولی شما وقعی ننهادید و حرکت نکردید.
"و أسمعتکم فلم تسمعوا"
( و حرفهایم را به شما شنواندم ولی شما گوش نکردید.)
"اسماع" از باب افعال است و باب افعال برای تعدیه میباشد؛ "سمع" یعنی گوش کرد، "أسمع" یعنی شنواند و به گوشش رساند.
حضرت علی (ع) میفرماید: من حرفهای حق را به شما گفتم و به گوشتان رساندم ولی شما گوش نکردید. البته این گوش نکردن به این معنا نیست که مثلا در گوشهایشان پنبه گذاشتند تا حرفهای علی (ع) را نشنوند، گوش نکردید یعنی بر طبق آنچه من گفته بودم عمل نکردید و حرفهای مرا زمین زدید به گونه ای که گویا اصلا آنها را نشنیده اید. حضرت با این تعبیرات نهایت بی توجهی آنها به سخنانش را بیان میفرماید.
"و دعوتکم سرا و جهرا فلم تستجیبوا"
( و شما را مخفیانه و آشکارا فراخواندم ولی اجابت نکردید.)