برای عبرت دیگران است؛ و الا حساب و کتاب اصلی در عالم آخرت است. و زندگی این دنیا هم فکر نکنید طولانی است، زندگی اینجا هر چه هم طولانی باشد در مقابل زندگی ابدی آخرت به حساب نمی آید.
در عبارت: "فلن یفوت أخذه" "اخذ" فاعل است و مفعولش محذوف است؛ و در اصل این چنین بوده: "فلن یفوته أخذه" که مرجع ضمیر در "یفوته" ظالم است و مرجع ضمیر در "أخذه" خدای متعال.
خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبراکرم (ص) میفرماید: (و لاتحسبن الله غافلا عما یعمل الظالمون انما یؤخرهم لیوم تشخص فیه الابصار) سوره ابراهیم (14)، آیه 42. یعنی: "و خداوند را از آنچه ستمگران برجای میآورند غافل مپندار، جز این نیست که عذاب آنان را تا روزی که چشم ها در آن خیره گردد به تأخیر میافکند."
اساسا "امهال" و به تعبیر قرآن "املاء" یکی از سنت های الهی است و این گونه نیست که خداوند تا کسی ظلمی کرد فورا عذابش کند، بلکه او را مهلت میدهد؛ ولی این مهلت نوعا به نفع او نیست بلکه به زیان اوست؛ زیرا اگر خدا مهلتش نداده بود بر گناهانش افزوده نمی شد. خداوند درباره کافران میفرماید: (و لایحسبن الذین کفروا أنما نملی لهم خیر لا نفسهم انما نملی لهم لیزدادوا اثما و لهم عذاب مهین ) سوره آل عمران (3)، آیه 178. یعنی: "و آنان که کافر شده اند مپندارند مهلتی که به آنان میدهیم به سود آنهاست، همانا ما مهلتشان میدهیم تا بر گناهانشان بیفزایند، و برای آنها عذاب خوارکننده ای است."
"و هو له بالمرصاد علی مجاز طریقه"
( و خداوند بر گذرگاه ظالم در کمین است.)
"مرصاد" از "رصد" به معنای مراقبت کردن و در کمین نشستن است؛ به رصد ستارگان هم از این باب رصد میگویند که ستاره شناس با دقت حرکات و جایگاه و
.jpg)
