صفحه ۱۵۱

در دعای عرفه منسوب به حضرت سیدالشهداء(ع) آمده است: "کیف یستدل علیک بما هو فی وجوده مفتقر الیک ؟ أیکون لغیرک من الظهور ما لیس لک حتی یکون هو المظهر لک ؟"اقبال الاعمال، سید بن طاووس، چاپ سنگی، ص 348؛ و علامه مجلسی در بحارالانوار بعد از ذکر دعای عرفه، در صحت انتساب قسمت آخر دعا به امام حسین 7 سندا و متنا تردید کرده است؛ بحارالانوار، ج 95، ص 227. یعنی: "چگونه استدلال می‎شود بر وجود تو به چیزی که در وجودش به تو نیازمند است ؟ آیا برای غیر تو ظهوری است که برای تو نیست تا آن آشکارکننده تو باشد؟" پس واقعا آن که ظاهر و نمایان است و واقعیت و ظهور دارد خدای تعالی است و غیر او همه عین ربط به خدا و جلوه حق اند و ما به اشتباه آنها را مستقل می‎بینیم.

ان شاءالله ادامه خطبه را در جلسه بعد خواهیم خواند.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ناوبری کتاب