صفحه ۱۳۲

خود [ در گناه ] زیاده روی کرده اید از رحمت خدا ناامید نشوید، چرا که خداوند همه گناهان را می‎آمرزد، به راستی که او بسیار آمرزنده مهربان است."

معنای توبه بازگشت است. بازگشت به سوی خدا در این دنیا از ناحیه خدا شنیده می‎شود. یعنی خداوند در این دنیاست که راه توبه را برای شما باز گذاشته است.

امام سجاد(ع) در مناجات با خدا پس از ستایش او و سپاس از نعمت هایی که خدا در اختیار انسان نهاده بیان می‎کند: "ثم أمرنا لیختبر طاعتنا، و نهانا لیبتلی شکرنا، فخالفنا عن طریق أمره، و رکبنا متون زجره، فلم یبتدرنا بعقوبته، و لم یعاجلنا بنقمته، بل تأنانا برحمته تکرما، وانتظر مراجعتنا برأفته حلما، و الحمد لله الذی دلنا علی التوبة"دعای اول صحیفه سجادیه. یعنی: "بعد از این همه نعمت ها که خدا در اختیار انسان قرار داد اوامری بر انسان کرد تا اطاعتش را بیازماید و از چیزهایی نهیش کرد تا شکر انسان را امتحان کند و ببیند انسانها چه قدر شاکرند؛ ولی ما اوامرش را اهمیت ندادیم و آنچه را که نهی کرده بود انجام دادیم، اما خدا فورا اقدام به عقوبت نکرد و در انتقام گیری تعجیل ننمود، بلکه به رحمت خود و از روی کرامت و بزرگواری تأنی و مدارا کرد و به واسطه مهربانی اش از روی حلم و بردباری انتظار مراجعه و بازگشت انسان را کشید. سپاس خدایی را که ما را به توبه و بازگشت راهنمایی کرد."

فرصت برای انجام اعمال نیک

"والاعمال مقبولة"

( و کارهایتان مقبول است.)

تا انسان در این دنیاست کارهای خوبش پذیرفته است؛ امروز روز عمل است؛ ولی وقتی انسان از دنیا رفت وقت عمل به اتمام رسیده و دیگر دوره حسابرسی است.

ناوبری کتاب