آیت‌الله منتظری

انسان سخن می‎گویند و انسان را مفتضح می‎کنند، آن موقع به انسان گفته می‎شود: (هذا کتابنا ینطق علیکم بالحق انا کنا نستنسخ ما کنتم تعملون ) سوره جاثیه (45)، آیه 29. یعنی: "این است کتاب ما که از اعمال و رفتار شما علیه شما به حق سخن می‎گوید، ما هر چه را انجام می‎دادید نسخه برداری می‎کردیم."

باید به این امر هم توجه کرد که عمل انسان فقط کارهایی نیست که با دست و پا و دیگر اعضا انجام می‎دهد؛ سخن انسان هم از اعمال انسان است و بسا سخنی که ضررش از خیلی از اعمال دیگر بیشتر باشد. با یک کلام می‎توان آبروی مؤمنی را برد و بزرگترین گناه را انجام داد، و با همین زبان می‎توان آبروی کسی را حفظ کرد، می‎توان تهمتی بر کسی وارد نمود یا از مظلومی دفاع کرد، در خانواده و جامعه اختلاف افکند یا انس و الفت ایجاد کرد، امر به معروف و نهی از منکر زبانی کرد یا زبان به مدح از ظالمی گشود، با همین زبان می‎توان انتقاد کرد و جلوی انحرافی را گرفت و یا با تملق و چاپلوسی به انحرافات شدت بخشید و منحرفین را کمک کرد. همه اینها از اعمال انسان محسوب و حفظ می‎شود. قرآن می‎فرماید: (اذ یتلقی المتلقیان عن الیمین و عن الشمال قعید ‏ ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید) سوره ق (50)، آیات 17 و 18. یعنی: "آنگاه که دو فرشته دریافت کننده و نگارنده اعمال انسان در چپ و راست انسان حاضرند و ملازم انسان می‎باشند، و هیچ سخنی را به زبان نمی آورد مگر این که مراقبی آماده نزد اوست و آن را حفظ می‎کند."

"والابدان صحیحة"

( و بدنهایتان سالم است.)

حالا که می‎توانی عبادت خدا را بکنی، دستگیری از ضعیفی بکنی، انجام بده؛