آیت‌الله منتظری

"هفوة" یعنی لغزش، که جمعش "هفوات" است؛ "هفوات لسان" یعنی لغزشهای زبان.

خداوند وقتی پیغمبراکرم (ص) را فرستاد که مردم به دنبال کارهای خوب و مفید برای دنیا و آخرت خود نبودند، انحرافات و لغزشهای عملی زیاد شده بود، دین و کتب آسمانی تحریف شده بود، کارهای خرافه ای و اساطیری انجام می‎دادند و بدعت ها به اسم دین در اعتقادات مردم وارد شده بود. به خاطر تعصب های جاهلی دخترها را می‎کشتند. در اعمال حج چیزهایی از نزد خود درست کرده بودند؛ مثلا می‎گفتند لباسهایی که با آن طواف کرده ایم نباید بپوشیم، و اگر یک لباس بیشتر نداشتند برای نگهداری لباس خود، در وقت طواف از دیگری لباس به عاریه می‎گرفتند و با آن طواف می‎کردند و یا هنگام طواف لخت می‎شدند؛تفسیر قمی، ج 1، ص 281. و بسیاری از انحرافهای دیگر.

"و غباوة من الامم"

( و [ زمانی که ] امت ها در غفلت و نادانی به سر می‎بردند.)

"غباوة" یعنی نادانی، غفلت و کودنی؛ "غبی الشئ" یا "غبی عن الشئ" یعنی: متفطن و متوجه آن چیز نشد؛ به فردی که درک و فهمش پایین باشد "غبی" گفته می‎شود، در مقابل "فطن" به معنای زیرک .

پیش از بعثت پیامبراکرم (ص) امت ها در جهل و نادانی به سر می‎بردند؛ غفلت آنها را فرا گرفته بود و درک و شعورشان از حقایق پایین بود.

سفارش به عمل بر اساس نشانه های روشن

"اعملوا - رحمکم الله - علی أعلام بینة"

( خدای شما را مورد رحمت قرار دهد، براساس نشانه ها و علامت های روشن عمل کنید.)