شخص ارزشمند هستند؛ ولی "أسرة" هم عترت را شامل است و هم غیر عترت را، از دیگر بستگان و خویشاوندانی که اطراف شخص هستند و مثل آن زره او را در میان گرفته و از دشمن و دیگر ضررها حفظ میکنند.
"و شجرته خیر الشجر"
( و درخت او بهترین درخت است.)
اینها همه از باب تشبیه است. حضرت علی (ع) پیغمبراکرم (ص) را به درختی تشبیه کرده اند که میوه های خوبی - مانند ائمه (ع) - ثمر میدهد. پیغمبراکرم (ص) به واسطه حضرت زهرا(س) اولاد زیادی داشته و از درخت پیغمبر(ص) علم و دانش و وحی بین امت منتشر شده است.
ممکن است مراد از شجره پیغمبراکرم (ص) شجره ای باشد که پیغمبراکرم (ص) از آن بار آمده اند؛ و ممکن است مقصود تشبیه خود پیامبراکرم (ص) به شجره ای باشد که شاخه ها و میوه هایی از آن به وجود آمده است. البته جمله های بعدی بیشتر با احتمال دوم سازگار است، به علاوه در عبارتهای پیش فرمود: خدای متعال پیغمبراکرم (ص) را از همان درختی که پیامبرانش را به وجود میآورد به وجود آورد.
"نبتت فی حرم، و بسقت فی کرم"
( در حرم رویید، و در کرامت رشد کرد و کامل شد.)
این درخت در حرم روییده شد. ممکن است مراد از "حرم" مکه مکرمه باشد و نیز ممکن است جایی باشد که حرمت و احترام دارد و مقصود این باشد که حضرت در خانواده ای عزیز و نفوذناپذیر به وجود آمدند، در خانواده ای که دارای احترام بودند و حریم خاصی داشت و کسی نمی توانست به آن جسارت کند.
"بسق" یعنی مرتفع شد و به صورت کامل رشد کرد؛ "نخل باسق" که در
.jpg)
