بهترین عترت و بهترین خاندان
"عترته خیر العتر"
( عترت او بهترین عترتهاست.)
پیغمبراکرم (ص) علاوه بر این که خودش دارای امتیاز است، عترتش هم بهترین عترتهاست. به اهل بیت خاص شخص، عترت او گفته میشود. برخی گفته اند اصل کلمه "عترت" مشک های دانه درشتی است که در نافچه آهوان ایجاد میشود. به اهل بیت خاص هر کس هم از باب این که در میان افراد خانواده اش افراد مبرزی هستند و بیشتر مورد توجه میباشند عترت میگویند. مقصود از عترت پیامبراکرم (ص) حضرت زهرا(س) و ائمه اطهار(ع) هستند که در میان وابستگان پیغمبراکرم (ص) مثل دانه های درشت مشک از ارزش بیشتری برخوردارند. و اهل لغت نوعا میگویند: "عترت" یعنی اولاد و احفاد و ذریه یک فرد، مثل ائمه اطهار(ع) که عترت پیغمبر(ص) هستند.
"و اسرته خیر الاسر"
( و خاندانش بهترین خاندانهاست.)
"أسرة" در اصل به معنای زره محکم است که انسان را از ضربات شمشیر و تیر حفظ میکند؛ به "اسیر" هم از این باب اسیر میگویند که وقتی اسیر میگرفتند معمولا دستش را محکم با طناب و ریسمان میبستند. به عشیره هر کس اسره او گفته میشود؛ "أسرة الرجل" یعنی عشیره و خاندانش. به این جهت که خاندان هر کس مثل زرهی محکم است که او را در مقابل ضربه ها و تهاجم دیگران حفظ میکند. حالا حضرت میفرماید: خویشان پیغمبر(ص) بهترین خویشان بودند.
"عترت" خاص است و "أسرة" عام. "عترت" یعنی آن نزدیکانی که خیلی پیش