پیامبر اسلام و نسل پاک او
"حتی أفضت کرامة الله سبحانه الی محمد(ص)"
( تا آن که کرامت و لطف خدای سبحان به پیغمبراکرم (ص) منتهی شد.)
"أفضی الیه" یعنی: به او منتهی شد. حضرت میفرماید: سلسله پیامبران ادامه داشت تا این که کرامت خدای سبحان به پیغمبراکرم (ص) منتهی شد. خداوند از باب لطف و کرامت، پیغمبران را میفرستاد تا بشر را دستگیری کنند و راه رسیدن به سعادت را نشانش دهند. لطف و کرامت خدا به برانگیختن پیغمبراکرم (ص) منتهی شد و نوبت به پیغمبراسلام (ص) رسید.
"فاخرجه من أفضل المعادن منبتا، و أعز الارومات مغرسا"
( پس او را خارج ساخت از بهترین گنجینه ها از نظر محل رویش، و عزیزترین اصل ها از نظر محل کشت.)
"معدن" جایی است که چیز ارزشمندی در آن قرار دارد. حضرت صلب پدران را به معدنی تشبیه کرده که نطفه ها در آن قرار دارد. "منبت" اسم مکان و به معنای محل روییدن است، که در اینجا تمیز است. خداوند پیغمبراکرم (ص) را از بهترین معادن بیرون آورد، بعد با "منبتا" توضیح میدهد که این معادن از چه حیث افضل بوده اند؛ میفرماید: این معادن از حیث محل رویش بهترین معادن بودند. گویا نطفه از صلب روییده و این نطفه در بهترین محل رویش قرار گرفته بود و خداوند از آن محل پیغمبراکرم (ص) را خارج کرد.
"الارومات" جمع "الارومة" به فتح همزه به معنای اصل و ریشه است.در کتاب "العین" آمده است: والارومة : بضم الالف غلط. و نیز در "تهذیب اللغة" چنین آمده است: و لایقال: أرومة بضم الهمزة . رجوع شود به ذیل ماده "أرم" در کتابهای "العین"، "تهذیب اللغة" و "محیط اللغة". "مغرس"
.jpg)
