میباشد. "نبی" صفت مشبهه است و اصلش "نبئ" بوده که همزه اش به یاء تبدیل شده است. اهل لغت اظهار همزه آن را به خاطر قلت استعمالش ردئ میدانند؛ و بر اساس روایتی که در برخی کتب لغت به پیغمبراکرم (ص) نسبت داده اند آن حضرت کسی را که خطاب به ایشان عرض کرد: "یا نبئ الله" از اظهار همزه بازداشت و فرمود: "لا تنبر باسمی فانما أنا نبی الله".لسان العرب، ماده "نباء" و "نبر". "نبر" یعنی تبدیل حرف به همزه؛ حضرت نهی فرمودند از این که کسی "نبئ" تلفظ کند.
"فاستودعهم فی أفضل مستودع"
( پس آنها را در برترین امانتگاه به ودیعت نهاد.)
از "فاء" در "فاستودعهم" معلوم میشود جلوتر علی (ع) مطالبی درباره انبیا بیان کرده بودند که سید رضی نیاورده است. این فاء "فای تفریع" است و آنچه سید رضی از کلمات حضرت آورده تفریع بر مطالب قبل است.
"استودعهم" یعنی به ودیعه نهاد آنها را؛ و "مستودع" اسم مکان است، یعنی محل ودیعه و جایی که امانت را آنجا قرار میدهند. در اینجا مقصود از "مستودع" اصلاب پدران است. علی (ع) میفرماید: خداوند نطفه پیامبران را در برترین و والاترین جایگاهها قرار داد. "استودع" ماضی باب استفعال است و باب استفعال برای طلب است. گویا وقتی فردی چیزی را در مکانی به ودیعه میگذارد در واقع طلب میکند که این چیز آنجا به امانت باشد. خداوند هم گویا از بهترین صلب ها، صلب پدرانی از پاکترین نسل ها خواست که نطفه پیامبران در آنجا امانت باشد و آنها هم پذیرفتند.
"و أقرهم فی خیر مستقر"
( و آنان را در بهترین جایگاه قرار داد.)
.jpg)
