صدقة تطهرهم و تزکیهم بها)سوره توبه، آیه 103 از اموال مسلمانان زکات بگیر و با این کار آنان را تزکیه و تطهیر کن، اما چون علی (ع) گناه ندارند که با این کار حضرت از گناه پاک شوند، "زکاة" در اینجا به معنای نمو است، مقام حضرت در اثر فحش آنان بالا میرود.
"و اما البراءة فلا تتبرأوا منی؛ فانی ولدت علی الفطرة ، و سبقت الی الایمان و الهجرة"
(و اما در بیزاری جستن، از من بیزاری نجویید؛ زیرا من بر فطرت اسلام تولد یافته ام، و به سوی ایمان و هجرت سبقت گرفته ام.)
برائت و بیزاری جستن از من صحیح نیست، "فانی ولدت علی الفطرة" زیرا من بر فطرت اسلام متولد شده ام و طرفدار حق هستم و اگر شما از من تبری کنید در حقیقت از دین تبری کرده اید. البته این موضوع که تبری از حضرت جایز است یا نه در فقه محل اختلاف است، و برخی به دلیل این که مصداق تقیه است بدون اشکال دانسته اند.
نسخه های نهج البلاغه در این قسمت اختلاف دارند و بعضی از نسخه ها جمله "فلاتتبرأوا منی" را ندارد، و عبارت نهج البلاغه این طور است: "و اما البراءة فانی ولدت علی الفطرة"مصادر نهج البلاغه، ج 2، ص 28 تا 30 که بنابر این نسخه حضرت نفرموده اند از من اعلام بیزاری نکنید، چون در صورتی که مورد از موارد تقیه باشد اصل و قاعده هم این طور اقتضا دارد که بیزاری هم مانند دشنام بدون اشکال باشد.
اگر معتقد به متن نهج البلاغه باشیم، تبری جایز نیست گرچه او را شهید کنند؛ مانند حجر بن عدی بن حاتم طائی که معاویه او را ناچار به تبری از حضرت کرده بود، ولی او حاضر به تبری نشد و در راه حضرت به شهادت رسید.
"فانی ولدت علی الفطرة، و سبقت الی الایمان و الهجرة" حضرت امیر(ع)