فرجام اهمال کاری
"و لعمری لو کنا نأتی ما اتیتم ما قام للدین عمود، و لااخضر للا یمان عود، و ایم الله لتحتلبنها دما، و لتتبعنها ندما"
(و به جانم سوگند اگر رفتار ما هم مانند رفتار شما بود پایه های دین برقرار نمی شد، و شاخه درخت ایمان سبز نمی گشت، و به خدا سوگند شما از این رفتار خون میدوشید، و در پی آن پشیمان خواهید شد.)
"لعمری" اسم قسم است؛ یعنی به جان خودم سوگند. "لو کنا نأتی ما اتیتم" یعنی اگر ما هم همانند شما عمل میکردیم؛ اصحاب حضرت اهمال کاری میکردند، حضرت به آنها طعن میزند که اگر ما اهمال کاری شما را در صدر اسلام داشتیم "ما قام للدین عمود" برای دین هیچ پایه و ستونی به جا نمی ایستاد. اینجا حضرت اسلام را به ساختمانی تشبیه فرموده که اگر ستون نداشته باشد ساختمان نیست.
"و لا اخضر للایمان عود"، "عود" به معنای چوب است و اینجا مقصود شاخه سبز است؛ یعنی اگر ما هم در صدر اسلام در آن بحرانها میخواستیم مثل شما هنگام جنگ امروز و فردا کنیم هیچ شاخه سبزی برای ایمان حاصل نمی شد، اگر میبینید امروزه دین استقرار یافته و همچون ساختمانی برپا و چون درختی سبز و خرم است، اثر آن همه تلاشهای پیگیر فداکاران صدر اسلام است.
"و ایم الله لتحتلبنها دما"، "تحتلبنها" از ماده "حلب" به معنای دوشیدن است که با نون تأکید ثقیله آمده و به این معناست که: به خدا سوگند با این روشی که دارید حتما از این کارهایتان به جای شیر خون میدوشید؛ چون نتیجه اهمال کاری ننگ و بدبختی است. "و لتتبعنها ندما"، "تتبعن" از ماده "تبع" به معنای تبعیت است، یعنی به یقین ثمره آن اهمال کاریها ندامت و پشیمانی است.