آیت‌الله منتظری

خطبه 56

و من کلام له (ع):

"و لقد کنا مع رسول الله(ص) نقتل آباءنا و ابناءنا و اخواننا و اعمامنا، ما یزیدنا ذلک الا ایمانا و تسلیما و مضیا علی اللقم، و صبرا علی مضض الالم، و جدا فی جهاد العدو. و لقد کان الرجل منا و الاخر من عدونا، یتصاولان تصاول الفحلین، یتخالسان انفسهما، ایهما یسقی صاحبه کأس المنون؛ فمرة لنا من عدونا، و مرة لعدونا منا، فلما رأی الله صدقنا انزل بعدونا الکبت، و انزل علینا النصر، حتی استقر الاسلام ملقیا جرانه، و متبوئا اوطانه، و لعمری لو کنا نأتی ما اتیتم ما قام للدین عمود، و لااخضر للا یمان عود، و ایم الله لتحتلبنها دما، و لتتبعنها ندما"

علت ایراد خطبه پنجاه و ششم

برخی از شارحین نهج البلاغه احتمال داده اند که حضرت امیر(ع) این خطبه را در چندین مورد ایراد فرموده باشند. یکی از مواردی که مسلما ایراد فرموده اند در این مورد است که وقتی معاویه روز به روز در حال پیشروی بود و در مصر محمدبن ابی بکرشرح حال محمدبن ابی بکر در نامه های سی و چهارم و سی و پنجم نهج البلاغه آمده است. والی مصر را که از طرف حضرت امیرالمؤمنین (ع) منصوب بود به شهادت رساند، عبدالله بن عباس حاکم بصره وقتی که دید چنین مصیبتی پیش آمده و محمدبن ابی بکر که تقریبا مثل فرزند حضرت علی (ع) حساب می‎شد