"و مستقر کل نسمة ، و مثقال کل ذرة ، و هماهم کل نفس هامة ، و ما علیها من ثمر شجرة ، او ساقط ورقة ، او قرارة نطفة ، او نقاعة دم و مضغة ، او ناشئة خلق و سلالة"
(و نیز خداوند جایگاه هر جاندار و مقدار هر ذره ای و همهمه های آهسته هر نفسی را که دارای اراده و عزم است میداند، و همچنین به هر میوه ای که روی زمین است یا هر برگی که از درخت میافتد و جایگاه هر نطفه و یا خونی که در رحم جمع و بسته گشته یا مانند پاره گوشت گشته یا خلقی و صورتی پدید آمده آگاه است.)
"و مستقر کل نسمة"؛ "مستقر" به معنای جایگاه است؛ "نسمة" از "نسیم" به معنای هوای صاف و زلال است، انسان و هر حیوان دیگر را از این باب که نفس میکشند و از هوای صاف و زلال استفاده میکنند و حیاتشان به وسیله هواست از آن به "نسمة" تعبیر کرده اند. مقصود این است که خدا مکان و جایگاه هر انسان و حیوانی را میداند.
"و مثقال کل ذرة"؛ "مثقال" به معنای مقدار، و "ذره" به معنای هر چیز کوچک است؛ یعنی خداوند مقدار هر چیز کوچک و ریزی را میداند.
"و هماهم کل نفس هامة"؛ "هماهم" جمع "همهمة" است. "هامة" به معنای تصمیم گیرنده است؛ اصولا وقتی انسان تصمیم میگیرد، متعاقب آن یک حرکتها و سر و صداهایی هم وجود دارد. لذا حضرت فرموده است: خداوند همهمه هر تصمیم گیرنده ای را میداند.
"و ما علیها من ثمر شجرة"، ضمیر در "علیها" به زمین برمی گردد؛ یعنی خداوند همه آنچه را که بر زمین است میداند. "من" در "من ثمر شجرة" برای بیان است؛ یعنی آنچه بر زمین است عبارت از میوه درخت است که خدا میداند؛ "او ساقط ورقة" یا برگ درختی است که از درخت افتاده و روی زمین قرار گرفته است؛ "او قرارة نطفة"، معنای اصلی "نطفة" آب صاف و زلالی است که اندک باشد، و علت این که به نطفه انسان و حیوانات نطفه میگویند همین است که صاف، زلال و اندک است.
"او نقاعة دم و مضغة"؛ "نقاعة" به معنای محل جمع شدن آب و مانند آن