(و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقة الا یعلمها و لا حبة فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین)سوره انعام، آیه 59.
ابن ابی الحدید ادامه میدهد: مثل این که حضرت علی در این جملات و کلمات ارزشمند خود این آیه را شرح فرموده که گفته است: "کلید خزائن غیب نزد خداست و کسی جز خدا بر آن آگاه نیست؛ آنچه در خشکی و دریاست همه را میداند، هیچ برگی از درخت نمی افتد مگر این که او آگاه است، هیچ دانه ای در زیر تاریکی های زمین نیست، و هیچ تر و خشکی نیست جز این که در لوح محفوظ مسطور است"شرح ابن ابی الحدید، ج 7، ص 23 و 24.
این سخن ابن ابی الحدید در عظمت علمی حضرت امیرالمؤمنین (ع) بود. شما توجه کردید که حضرت امیر(ع) در این قسمت از کلمات خود به بیان همه جزئیات پرداخته و از مخفی ترین آنها که "عقد عزیمات الیقین" بود نگذشتند، آن تصمیم هایی که یقین کننده پس از یقین خود میگیرد از صدای پای مورچه روی سنگ صاف در شب تاریک مخفی تر است و خدا قبل از هر کس به آن آگاه و عالم است، و حضرت امیر(ع) از تذکر و یادآوری آن غفلت نفرموده اند. پس جا دارد که ابن ابی الحدید معتزلی لب به تعریف و تمجید حضرت در این مورد بگشاید.
ادامه سخن در علم خدا نسبت به موجودات
"و ما اوعبته الاصداف، و حضنت علیه امواج البحار، و ما غشیته سدفة لیل او ذر علیه شارق نهار"
(و نیز خداوند به آنچه در میان صدفهای مروارید است و موجهای دریا آن را پرورش داده، و به آنچه تاریکی شب آن را پوشیده و یا آفتاب روز آن را نمایان کرده آگاه است.)
.jpg)
