آیت‌الله منتظری

آن هم از علم خداوند مخفی نیست، و غیر از جریان اصل باران تعداد قطرات آن را هم می‎داند.

"و ما تسفی الاعاصیر بذیولها، و تعفو الامطار بسیولها، و عوم نبات الارض فی کثبان الرمال"

(و همچنان خداوند به آنچه دامنه گردبادها از روی زمین برمی دارند، و به آنچه سیل ها نابود می‎کنند، و فرو رفتن ریشه گیاهان در مجتمع شنها آگاه و عالم است.)

"تسفی" یعنی برمی دارد و بالا می‎برد. "اعاصیر" جمع "اعصار" به معنای گردباد است. "ذیول" جمع "ذیل" به معنای دامنه و اطراف گردباد است، وقتی گردباد شروع می‎شود اطراف و دامنه های گردباد آشغالها را جمع می‎کند و به وسط گردباد می‎آورد، بعد خود گردباد آنها را بالا می‎برد. در اینجا حضرت فرموده است: "و ما تسفی الاعاصیر بذیولها" و خداوند به آنچه دامنه گردبادها بالا می‎برند عالم و آگاه است.

"و تعفو الامطار بسیولها"؛ "امطار" جمع "مطر" به معنای باران است. "سیول" جمع "سیل" است. یعنی و خداوند عالم است به آنچه سیل هایی که از باران تولید می‎شوند محو و نابود می‎کنند.

"و عوم نبات الارض فی کثبان الرمال"، در این جمله هم "نبات الارض" و هم "بنات الارض" نقل شده،منهاج البراعة، ج 7، ص 50 اگر "بنات الارض" باشد به معنای دخترهای زمین و مقصود جانوران ریز زمین هستند، و اگر "نبات الارض" باشد به معنای گیاهان زمین هستند. "فی کثبان الرمال" یعنی در مجتمع و انبوه شنها. "عوم" هم به معنای شنا کردن است؛ یعنی و خداوند به غلطیدن جانوران یا ریشه های گیاهان در انبوه شنها آگاه است.