صفحه ۶۱۲

ساکن کرد. "جنة" به معنای باغ است، حال این چه باغی است ؟ آیا از باغهای بهشت است یا از باغهای دنیا بوده ؟ معلوم نیست.تفسیر کبیر فخر رازی، ج 3، ص 3؛ منهاج البراعة، ج 2، ص 86 آن بهشتی که خداوند وعده آن را در قیامت داده در مقابل اطاعت خدا و انجام اعمال صالح است که می‎توان گفت از آدم ابوالبشر(ع) تا آن موقع هنوز عمل صالحی انجام نشده بود، از طرفی باغ بهشت این خصوصیت را دارد که اگر کسی در آن داخل شود دیگرباره خارج نمی شود، آیات قرآن و روایات وارده نیز بیش از این جمله حضرت امیر(ع) را دلالت ندارد و همگی آنها نیز حاکی از این است که آدم (ع) را پس از خلقت در یک باغی جا دادند، بنابراین نمی توان گفت آدم هنگام خلقت در جنات عدن خلق شده و پس از خلقت هم در آنجا زندگی می‎کرده است.

"و ارغد فیها اکله"؛ "ارغد" از ماده "رغد" به معنای وسعت است؛ یعنی خداوند خوراکی های آدم (ع) را در آن باغ به قدری وسیع و فراوان قرار داد که هرچه را می‎خواست وجود داشت، باغ بزرگی بود و انواع مختلف میوه ها در آن موجود بود.

"و اوعز الیه فیما نهاه عنه" خداوند به حضرت آدم (ع) در آن چیزهایی که او را از آنها نهی کرده بود سفارش اکید فرمود؛ اگر او را از خوردن یک میوه ای نهی کرده بود، به او توصیه و سفارش زیادی کرد که سراغ آن چیز نرود.

آیا آدم (ع) گناه کرد؟

"و اعلمه ان فی الاقدام علیه التعرض لمعصیته، و المخاطرة بمنزلته، فاقدم علی ما نهاه عنه موافاة لسابق علمه"

(و به او آموخت که اقدام در این کار معصیت و نافرمانی است و برای مقام و منزلت او خطرناک و زیان آور است، پس آدم مبادرت کرد به آنچه خداوند او را از آن نهی فرموده بود تا کار او با علم سابق خدا مطابقت نماید.)

ناوبری کتاب