صفحه ۵۵۷

اگر فرض کنیم جبرئیل از طرف خداوند مأمور وحی است، هم می‎توان گفت جبرئیل وحی آورده و هم می‎توان گفت خداوند وحی را فرستاده است. یا مثلا در مورد ملک الموت، هم می‎توان گفت فلان شخص را ملک الموت قبض روح کرده است، چون در قرآن گفته است: (قل یتوفاکم ملک الموت الذی وکل بکم)سوره سجده، آیه 11 نفوس شما را ملک الموتی که موکل شماست می‎گیرد، و هم می‎توان گفت خدا او را قبض روح کرده است، چون در جای دیگر قرآن فرموده است: (الله یتوفی الانفس حین موتها)سوره زمر، آیه 42 خدا هنگام مرگ انسان را قبض روح می‎کند. قبض روح هم کار ملک است و هم کار خدا ولی در طول یکدیگر، چون خود ملک حدوثا و بقاء معلول خداست. پس به هرحال ملائکه از این خصوصیت برخوردارند که نه کارهایی را که در انحصار خداست به خود نسبت می‎دهند و نه در کارهایی که خودشان انجام می‎دهند خود را مستقل می‎دانند.

"(بل عباد مکرمون، لایسبقونه بالقول و هم بامره یعملون )سوره انبیاء، آیات 26 و 27 جعلهم فیما هنالک اهل الامانة علی وحیه"

(بلکه آنان بندگانی گرامی داشته شده هستند که در گفتار بر خدا پیشی نگرفته و طبق فرمان خدا رفتار می‎کنند، خداوند آنان را در جای خود امین وحی خویش گردانید.)

(بل عباد مکرمون)؛ "مکرمون" صیغه جمع اسم مفعول از باب افعال به معنای گرامی داشته شده است؛ یعنی ملائکه بندگان گرامی و بزرگوار خدا هستند. (لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون) این جمله صفت است برای (عباد مکرمون)؛ یعنی آنها بندگان گرامی و بزرگواری هستند که گفته خدا را

ناوبری کتاب