صفحه ۵۴۷

خانه دیگر می‎سازد، به این خانه بدیع گفته نمی شود، چون تازه نوظهور نیست؛ ولی اگر مهندس از پیش خود نقشه ای ابداع کند و از روی آن خانه ای بسازد، به آن خانه بدیع گفته می‎شود، چون تازه نوظهور است. اینک ملائکه ای که خداوند پس از ساختن آسمانها خلق فرموده مخلوق تازه نوظهور بوده، و لذا حضرت هم به "خلقا بدیعا" تعبیر فرموده است.

اقامتگاه ملائکه تسبیح کننده

"ملا بهم فروج فجاجها، و حشا بهم فتوق اجوائها"

(پر ساخت به وسیله ملائکه خلاهای گشاده را، و به وسیله همین ملائکه گشادگی های فضا را مملو گرداند.)

"فروج" جمع "فرج" به معنای شکاف است؛ همین طوری که زمین دارای کوههایی است و بین کوهها دره هایی وجود دارد، فضای خالی آسمان نیز دارای شکاف است، و در حقیقت حضرت امیر(ع) فضاهای خالی بین کرات آسمانی را که دارای عرض و طول و عمق هستند به شکافها و دره های زمین تشبیه فرموده است. "فجاج" جمع "فج" به معنای دره هاست. "ملا بهم فروج فجاجها" یعنی به وسیله ملائکه شکافهای دره های آسمان را پر کرده است.

"حشا بهم" به معنای "ملا بهم" است، "حشا" از "حشو" و به معنای وسط است، "حشا بهم" یعنی ملائکه را در وسط آن قرار داد. "فتوق" جمع "فتق" به معنای شکاف است. "اجواء" جمع "جو" و به معنای فضاست. در بعضی نسخه ها "اجوابها" نقل شده که جمع "جوبة" به معنای شکاف است، و در بعضی نسخه های دیگر "اجوازها" نقل شده که جمع "جوز" به معنای وسط چیز است.شرح ابن ابی الحدید، ج 6، ص 426

ناوبری کتاب