واقعیتها را از اینها مخفی داشته است، "حتی جعلوا نحورهم اغراض المنیة" تا این که گلوهای خود را هدف مرگ قرار دادند. "اغراض" جمع "غرض" به معنای هدف، و "نحور" جمع "نحر" به معنای گودی زیر گلو است، "منیة" هم به معنای مرگ است.
خطبه 52
و من خطبة له (ع):
"الا و ان الدنیا قد تصرمت، و آذنت بوداع، و تنکر معروفها، و ادبرت حذاء، فهی تحفز بالفناء سکانها، و تحدو بالموت جیرانها، و قد امر منها ماکان حلوا، و کدر منها ماکان صفوا، فلم یبق منها الا سملة کسملة الاداوة ، او جرعة کجرعة المقلة ، لو تمززها الصدیان لم ینقع، فازمعوا عباد الله الرحیل عن هذه الدار المقدور علی اهلها الزوال، و لایغلبنکم فیها الامل، و لایطولن علیکم الامد، فوالله لو حننتم حنین الوله العجال، و دعوتم بهدیل الحمام، و جأرتم جؤار متبتل الرهبان، و خرجتم الی الله من الاموال و الاولاد، التماس القربة الیه فی ارتفاع درجة عنده، او غفران سیئة احصتها کتبه، و حفظها رسله، لکان قلیلا فیما ارجولکم من ثوابه، و اخاف علیکم من عقابه، و الله لو انماثت قلوبکم انمیاثا، و سالت عیونکم من رغبة الیه، او رهبة منه دما، ثم عمرتم فی الدنیا، ما الدنیا باقیة ، ماجزت اعمالکم، و لو لم تبقوا شیئا من جهدکم، انعمه علیکم العظام و هداه ایاکم للا یمان"
خطبه پنجاه و دوم با خطبه بعد از آن یعنی خطبه پنجاه و سوم که فرموده است "فی ذکر یوم النحر" هر دو قسمت هایی از یک خطبه مفصل بوده که مرحوم سید آنها