شک و تردیدی نیست (أ فی الله شک فاطر السماوات و الارض)سوره ابراهیم، آیه 10 آیا در خدایی که خالق آسمانها و زمین است شک و تردید است ؟ استفهام در این آیه انکاری است و به این معناست که در وجود خداوند شک و تردیدی وجود ندارد. این آیه در مورد اصل وجود ذات است که قابل شک و تردید نیست، اما این که ذات خداوند به چه کیفیتی است هیچ آیه ای بر آن دلالت ندارد، ولی صفات خداوند در قرآن و حدیث مطرح شده و در مورد آن هم بحث کرده اند.
"و استضئ بنور هدایته" و از قرآن طلب نور کن؛ یعنی نور هدایت قرآن را برای خود سرمایه قرار بده و هر جا که خداوند تو را به صفاتی هدایت کرده است همان نور هدایت را بپذیر.
بی توجهی به القائات شیطان در امر شناخت
"و ما کلفک الشیطان علمه مما لیس فی الکتاب علیک فرضه، و لا فی سنة النبی (ص) و ائمة الهدی اثره، فکل علمه الی الله سبحانه، فان ذلک منتهی حق الله علیک"
(و آنچه را که شیطان به آموختن آن تو را واداشته و در قرآن دانستن آن بر تو واجب نشده و در طریقه پیغمبر(ص) و ائمه هدی اثری از آن نیست، علم آن را به خدا واگذار، زیرا منتهای حق خدای تعالی بر تو همین است.)
اگر کسی به تو میگوید باید به کنه ذات خداوند پی ببری و کنه ذات خدا را به دست بیاوری، این شیطان است که دارد وسوسه میکند و به تو القا میکند و میخواهد از راه خداشناسی غیر مشروع تو را فریب دهد و اغوا کند. حضرت برای بیان این که معیار و ملاک در آموختن علم خداشناسی چیست فرموده اند: "و ما کلفک الشیطان علمه" آن چیزی که شیطان یاد گرفتنش را تکلیف کرده