آیت‌الله منتظری

ذلت یا جنگ ؟

مرحوم سید رضی می‎گوید:

"و من خطبة له (ع) لما غلب اصحاب معاویة اصحابه (ع) علی شریعة الفرات بصفین و منعوهم الماء"

(از خطبه آن حضرت است هنگامی که اصحاب معاویه بر اصحاب علی (ع) بر شریعه فرات در صفین غلبه کردند و آب را از آنها منع کردند.)

"قد استطعموکم القتال فاقروا علی مذلة ، و تأخیر محلة ، او رووا السیوف من الدماء ترووا من الماء"

(لشکر معاویه با بستن آب جنگ می‎طلبد، پس شما یا بر ذلت و پستی منزلت خود اقرار کنید و یا شمشیرهای خود را از خون سیراب کنید تا از آب سیراب شوید.)

حضرت فرمودند: "قد استطعموکم القتال" لشکر معاویه از شما طلب می‎کنند جنگ را؛ یعنی اینها سرشان برای جنگ درد می‎کند، اینها دنبال جنگ هستند و بهانه شروع جنگ را می‎گیرند. "استطعم العلم" یعنی طلب علم کرد، "استطعم الحدیث" یعنی طلب حدیث کرد، و "استطعم القتال" هم یعنی طلب جنگ کرد؛ در حقیقت جنگ را به طعمه تشبیه کرده اند از این جهت که طالب آن بودند و در ذائقه آنان شیرین بود.

"فأقروا علی مذلة و تأخیر محلة" پس یا بر ذلت و خواری و پستی منزلت خود اقرار و اعتراف کنید؛ اینها با این کارشان و با این که آب را به روی شما بسته اند جنگ طلبی می‎کنند، شما هم باید یکی از دو کار را بکنید: یا از جنگ با آنها بترسید که در این صورت بر ذلت و خواری خود اعتراف کرده اید، "او رووا السیوف من الدماء" و یا این که از جنگ نمی ترسید و با اینها جنگ می‎کنید، که اگر جنگ کردید و شمشیرهای خودتان را با خون اینها سیراب کردید "ترووا من الماء" آن وقت