خطبه 91 (درس 115)
و من خطبة له (ع) تعرف بخطبة الاشباح، و هی من جلائل خطبه (ع)، و کان سأله سائل ان یصف الله حتی کأنه یراه عیانا، فغضب (ع) لذلک :
"الحمد لله الذی لایفره المنع و الجمود، و لایکدیه الاعطاء و الجود، اذ کل معط منتقص سواه، و کل مانع مذموم ماخلاه، و هو المنان بفوائد النعم، و عوائد المزید و القسم، عیاله الخلق، ضمن ارزاقهم، و قدر اقواتهم، و نهج سبیل الراغبین الیه، و الطالبین ما لدیه، و لیس بما سئل باجود منه بما لم یسأل، الا ول الذی لم یکن له قبل فیکون شئ قبله، و الاخر الذی لیس له بعد فیکون شئ بعده، و الرادع أناسی الابصار عن ان تناله او تدرکه، ما اختلف علیه دهر فیختلف منه الحال، و لا کان فی مکان فیجوز علیه الانتقال، و لو وهب ما تنفست عنه معادن الجبال، و ضحکت عنه اصداف البحار، من فلز اللجین و العقیان، و نثارة الدر و حصید المرجان ما اثر ذلک فی جوده، و لا أنفد سعة ما عنده، و لکان عنده من ذخائر الانعام ما لاتنفده مطالب الانام، لا نه الجواد الذی لایغیضه سؤال السائلین و لایبخله الحاح الملحین"
موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه، خطبه نود و یکم از نهج البلاغه عبده و خطبه نودم از نهج البلاغه فیض الاسلام است. در موارد دیگر گفته ایم که مرام