آیت‌الله منتظری

آثار عبودیت

"و من توکل علیه کفاه، و من سأله اعطاه، و من اقرضه قضاه، و من شکره جزاه"

(کسی که توکلش بر خداست خدا کفایتش می‎کند، و کسی که از او سؤال کند خدا به او عطا می‎کند، و کسی که به خدا قرض دهد خدا قرض او را ادا می‎کند، و کسی که شکر خدا کند خدا به او پاداش می‎دهد.)

"و من توکل علیه کفاه"، توکل و وابستگی انسان باید به خدا باشد، در آیه شریفه آمده است: (و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شئ قدرا)سوره طلاق، آیه 3 و هر کس بر خدا توکل کند خدا امر او را کفایت می‎کند، خدا امرش نافذ و روان است و برای هر چیزی قدر و اندازه ای مقرر داشته است.

"و من سأله اعطاه" و هر کسی از خدا سؤال کند و از خدا بخواهد، خدا خواسته او را می‎دهد؛ در قرآن شریف هم آمده است: (و قال ربکم ادعونی استجب لکم)سوره غافر، آیه 60 خدا فرموده است مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. البته استجابت دعا شرایط دارد.

"و من اقرضه قضاه" هر کس به خدا قرض دهد خدا قرض او را ادا می‎کند. اصل لغت "قرض" به معنای قطع است، "مقراض" از همین ماده به معنای آلت چیدن و قطع کردن است، "قرض" معمولا در مال است و وقتی انسان مالی را قرض می‎دهد مثل این است که آن را از خود قطع و جدا کرده باشد؛ حالا اگر شما یک چیزی را به خدا قرض دادید آن را از خود قطع کرده و از استفاده دنیایی آن گذشته اید و خداوند هم قرض شما را پس می‎دهد، البته پس دادن این قرض ممکن است در دنیا