آیت‌الله منتظری

فاصله افتاده باشد؛ یعنی هنوز آنها را فراموش نکرده اید، و خلاصه هنوز یاد آنها در خاطره های شما زنده است. و به دنبال آن فرموده است:

"و ما انتم الیوم من یوم کنتم فی اصلابهم ببعید"

(و شما امروز از روزی که در صلب آنها بودید دور نیستید.)

شما در صلب پیش از خودتان بودید، و آن روزی که شما در صلب آنها بودید با امروزی که اینجا هستید فاصله چندانی نیست، بنابراین شما آنها را دیده اید و یا حتما خبر آنها را شنیده اید و می‎دانید آنها در چه وضعی بوده اند و به وسیله پیغمبر(ص) به چه نوایی رسیده اند. پس قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانید و شکرگزار نعمت رسالت باشید.

مقایسه وسائل هدایت آن روز با زمان حضرت رسول (ص)

"والله ما اسمعهم الرسول شیئا الا و ها انا ذاالیوم مسمعکموه"

(به خدا سوگند رسول اکرم چیزی را به گذشتگان شما نشنوانید مگر این که من امروز به شما گفتم.)

کلام حضرت از اینجا به بعد مربوط به گذشتگانی است که در عصر حضرت رسول (ص) بودند؛ می‎خواهند بگویند: غیر از این که زمان شما با آنها چندان فاصله ای ندارد و اخبار به شما رسیده است، من هم در بین شما هستم و همه آن مطالبی را که از رسول خدا(ص) صادر شده و به آنها رسیده است برای شما بازگو کرده و به شما فهمانده ام. "والله ما اسمعهم الرسول شیئا" به خدا سوگند رسول خدا(ص) به گذشتگان شما چیزی را نشنوانده است "الا و ها انا ذا الیوم مسمعکموه" مگر این که من امروز همانها را به شما شنوانده ام.

ابن ابی الحدید در اینجا یک ایرادی به حضرت امیرالمؤمنین (ع) کرده و می‎گوید: اگر من در زمان حیات حضرت بودم جواب می‎دادم: درست است که شما هم