آیت‌الله منتظری

پیغمبر(ص) را رها کرده و به قیاس و استحسان و این جور چیزها روآوردند. همینها بودند که جهالت را از جهال و ضلالت را از گمراهان اقتباس کردند.

"و نصب للناس شرکا من حبائل غرور، و قول زور" و همینها بودند که دامهای حیله و دروغ و تزویر را برای مردم گستردند و آنها را از علوم واقعی دور کردند. "شرک" به معنای دامی است که صیاد برای صید می‎گسترد؛ اینها هم از ریسمانهای غرور و گفتار دروغ، دام ساختند و مردم را به دام انداختند.

"قد حمل الکتاب علی آرائه، و عطف الحق علی اهوائه، یؤمن الناس من العظائم، و یهون کبیر الجرائم"

(قرآن را بر طبق اندیشه های خود تفسیر نموده، و حق را طبق خواهشهای خود قرار داده، مردم را از گناهان بزرگ ایمنی می‎بخشد، و آنها را سبک جلوه می‎دهد.)

"قد حمل الکتاب علی آرائه" از اوصاف این افراد این است که کتاب خدا را مطابق آراء و عقاید خود تفسیر می‎کنند؛ در بسیاری از آیات قرآن از پیغمبرخدا(ص) حدیثی نرسیده است، و این افراد در این گونه موارد به جای این که تفسیر آیه را از اهل بیت پیغمبر(ص) بپرسند، آیه را به رأی خود تفسیر می‎کنند.

"و عطف الحق علی اهوائه" این افراد حق را بر خواسته های نفسانی خود منعطف می‎کنند. چنین افرادی قرآن را مطابق میل و خواسته نفسانی خود تأویل و تفسیر می‎کنند.

"یؤمن الناس من العظائم"، "یؤمن" از باب تفعیل به معنای تأمین است، "عظائم" جمع "عظیمة" به معنای گناهان بزرگ است؛ گناهان بزرگ را پایین می‎آورند و کوچک می‎کنند تا مردم به آن اهمیت ندهند. علمای درباری خلفای اموی و عباسی این طور بودند، متأسفانه آخوندهای زمان خودمان هم گاهی همین گونه اند، بعضی از محرمات واضح را به قول خودشان درست می‎کنند و می‎گویند اشکال ندارد، پس کار اینها این است که "یؤمن الناس من العظائم" مردم را نسبت به گناهان بزرگ