پیروی از قرآن
"قد امکن الکتاب من زمامه فهو قائده و امامه، یحل حیث حل ثقله، و ینزل حیث کان منزله"
(عنان خود را به قرآن سپرده، پس کتاب خدا جلودار و پیشوای اوست، فرود میآید جایی که بار قرآن فرود آمده، و جا میگیرد هر جا که جایگاه آن است.)
از خصوصیات دیگر او این است که: "قد امکن الکتاب من زمامه فهو قائده و امامه" زمام و اختیار خود را به دست قرآن داده پس قرآن رهبر و جلودار او شده است؛ قرآن را به نفع خواسته های خود توجیه نمی کند و خود را قائد و جلودار قرآن قرار نمی دهد، بلکه اختیار خود را دست قرآن داده و قرآن را راهبر خود قرار داده است، به هر سمتی که قرآن میگوید حرکت میکند.
"یحل حیث حل ثقله"، "ثقل" به معنای متاع ارزشمند و نفیس است، یعنی این شخص به هر جایی که متاع نفیس قرآن نازل میشود حلول میکند، به احکام قرآن و دستورات آن توجه میکند؛ "و ینزل حیث کان منزله" این جمله عبارت دیگری از جمله قبل است، یعنی هر جایی که متاع نفیس قرآن نازل شود، او هم همان جا نازل میشود؛ مقصود این است که هر دستوری را که قرآن صادر کند، این فرد همان را عمل میکند و به توجیه گری به نفع خود نمی پردازد.
خلاصه قرآن کتاب عمل اوست، قرآن راهنمای اوست، و در عمل کردن به دستورات قرآن تعبد دارد و پایبند است؛ هر انسانی باید در همه جهات تابع قرآن باشد، و دستورات قرآن را سرمشق خود قرار دهد.