صفحه ۳۹۰

"و اعلموا ان یسیر الریاء شرک ، و مجالسة اهل الهوی منساة للا یمان، و محضرة للشیطان"

(و بدانید که اندک ریاکاری و خودنمایی شرک است، و همنشینی با هواپرستان باعث فراموشی ایمان و حضور شیطان است.)

آنچه در عبادات شرط است قصد قربت و خلوص نیت است؛ اگر سر سوزنی قصد ریا و خودنمایی در عبادت باشد، عمل مورد قبول خداوند واقع نشده و شرک به خداست. حضرت امیر(ع) در این جمله فرموده است: بدانید که "یسیر الریاء شرک" اندکی از ریا و خودنمایی شرک است، عمل را باطل می‎کند و انسان را از رحمت خداوند دور می‎گرداند.

"و مجالسة اهل الهوی منساة للایمان"، "منساة" اسم مکان از ماده "نسیان" است؛ می‎فرماید: کسی که با اهل هواهای نفسانی مجالست می‎کند در همان مکان مجالست، ایمان خود را به بوته فراموشی سپرده، "و محضرة للشیطان" و در محضر شیطان قرار گرفته است. مجالست با اهل دنیا، انسان را از آخرت دور می‎کند و انسان در چنین حالی دستورات الهی را فراموش می‎کند. همان مجلس حضور با دنیاپرستان، حضور در محضر و مجلس شیطان است.

عوامل سعادت و شقاوت

"جانبوا الکذب فانه مجانب للا یمان، الصادق علی شرف منجاة و کرامة ، و الکاذب علی شفا مهواة و مهانة"

(از دروغ دوری کنید که آن از ایمان دور است، راستگو بر مقام بلند نجات و بزرگواری قرار دارد، و دروغگو بر لب پرتگاه و خواری است.)

"جانبوا الکذب" از دروغ پرهیز کنید، "فانه مجانب للایمان" برای این که دروغ مخالف با ایمان و ضد ایمان است. "الصادق" راستگو "علی شرف منجاة و کرامة"

ناوبری کتاب