"فاستدرکوا بقیة ایامکم"، "استدراک" به معنای جبران است؛ حضرت امیر(ع) فرموده است: حال که چنین است، پس در باقی مانده ایام عمر خود گذشته ناپسند را جبران کنید، فرمانبری و اطاعت از شیطان و هوای نفس اشتباه بوده، پس تو از الان توبه کن و به سوی خدا بازگرد.
"و اصبروا لها انفسکم" و حبس و کنترل کنید در این بقیه عمر نفسها و تمایلات خود را از گناهان. "صبر" به معنای حبس است، "صابر" به کسی گفته میشود که نفس اماره خود را مثلا در معصیت حبس میکند و نمی گذارد مرتکب گناهان و اعمال زشت شود.
"فانها قلیل فی کثیر الایام التی تکون منکم فیها الغفلة و التشاغل عن الموعظة" این ایامی که باقی مانده است و شما باید نفس خود را حبس کنید، نسبت به آن ایامی که در آن غفلت داشته و به مواعظ الهی توجهی نمی کرده اید، بسیار اندک است. چهل پنجاه سال از عمر رفته است و در غفلت به سر بردید، این چهل پنجاه سال نسبت به باقی مانده خیلی زیاد است؛ برای این که ممکن است این بقیه فقط یک لحظه باشد.
به نفس اماره رخصت ندهید
"و لا ترخصوا لا نفسکم فتذهب بکم الرخص فیها مذاهب الظلمة ، و لا تداهنوا فیهجم بکم الادهان علی المصیبة"
(و به نفسهای خود مهلت ندهید زیرا که این فرصتها شما را به راههای ستمکاران میبرد، و سهل انگار نباشید زیرا که سهل انگاری شما را به مصیبت میکشاند.)
نفس اماره هنگام کنترل شدن از انسان رخصت میخواهد، شما میخواهید توبه کنید ولی او میگوید: فعلا جوان هستید صبر کنید در اواخر عمر توبه میکنید، میخواهید حقوق دیگران را مسترد کنید میگوید: باشد برای فلان وقت،