حضرت میفرماید: آنچه را خداوند دوست داشته و یا از آن کراهت داشته است به وسیله جاری کردن بر زبان رسول خود به پایان رساند، با اوامری که فرموده همه چیزهایی را که مورد محبت خود بوده بیان کرد و چیزی را فروگذار نکرد، و با نواهی ای که فرمود همه چیزهایی را که مورد غضب او بوده بیان کرد و چیزی را فروگذار نکرد.
"فالقی الیکم المعذرة" پس با این بیان احکامی که داشته، راه عذرآوری بندگان را در روز قیامت بسته است. اگر حلالها و حرامها را نمی گفت، یا بعضی از آنها را میگفت و بعضی دیگر را نمی گفت و با این حال روز قیامت ما را مورد مؤاخذه قرار میداد، جای عذرآوری برای ما وجود داشت؛ ولی وقتی همه حلال و حرامها را بیان کرده دیگر جای عذرتراشی نیست؛ "و اتخذ علیکم الحجة" و حجت را هم بر شما تمام کرده است.
"و قدم الیکم بالوعید" و پیش فرستاده است به سوی شما چیزهایی را که موجب ترس است؛ مثلا جهنمی را که بد است از همین حالا برای شما بیان کرده و شما را از آن ترسانده است. پیش از آن که قیامت شود، یعنی در همین دنیا فهمانده است که چه چیزهایی و چه کارهایی موجب رفتن در آتش جهنم است. "و انذرکم بین یدی عذاب شدید" و شما را از عذاب شدید جهنم ترسانده است، که اگر به اوامر الهی عمل نکنید و اگر از محرمات الهی دوری نکنید، عذاب جهنم در پیش است.
باقی مانده عمر را غنیمت بدانید
"فاستدرکوا بقیة ایامکم، و اصبروا لها انفسکم؛ فانها قلیل فی کثیر الایام التی تکون منکم فیها الغفلة و التشاغل عن الموعظة"
(پس بقیه عمر خود را دریابید، و صبر را پیشه خود سازید؛ زیرا این روزهای باقی مانده در مقابل آن روزهایی که به غفلت گذرانده و از مواعظ روگردانده اید، اندک است.)