علت ایراد خطبه هشتاد و چهارم
این خطبه بنا به نقل سید رضی در ذکر خصوصیاتی از عمروبن عاص بن وائل ایراد شده است. او میگفت: علی آدم شوخ طبعی است و با مرد و زن شوخی میکند، با علی بیعت نکنید و سراغ علی نروید، برای این که آن وقار، متانت، خشونت و آن قلدری را که باید یک حاکم داشته باشد علی ندارد، و او میخواهد با افراد جامعه با ملاطفت و محبت برخورد کند.
البته یک قسمت از گفته های عمروبن عاص که گفته است علی (ع) با زن و مرد شوخی میکند، دروغ بوده و عمروبن عاص این جمله را بهانه برای فرار خود از بیعت با حضرت امیر(ع) قرار داده بود و به همین دلیل هم زیر بار بیعت با حضرت نرفت؛ ولی قسمت دیگر سخن او که حضرت علی (ع) با محبت و ملاطفت با مردم برخورد میفرمود و هیچ گاه قلدری نمی کرد و به مردم زور نمی گفت، حرف درستی بود؛ این که بسیاری خیال کرده اند حاکم باید خشن و قلدر باشد و به مردم زور بگوید، اندیشه و عقیده درستی نیست؛ حاکم مسلمین باید همانند شخص رسول خدا(ص) در بین توده جامعه و مردم باشد و با آنها مجالست، مخالطت و ملاطفت داشته باشد.
شخصیت خانوادگی عمروعاص
تاریخ شیعه و سنی و نسابه های عرب که در آن زمان به ثبت و ضبط انساب خیلی اهمیت میداده اند در مورد نسب عمروبن عاص بن وائل چنین نظر داده اند که: مادر وی کنیزی بوده که به یک عرب فروخته شد و به خاطر جاذبه و آب و رنگی که داشت اربابش به او اجازه معاشرت با دیگران را داده بود، او یکی از فاحشه های معروف مکه شده بود. "نابغة" از ماده "نبغ" است و به زنی گفته میشود که