آیت‌الله منتظری

فرزندان زیاد و قبیله و عشیره انسان را مغرور کند، ولی همه اینها تا این طرف گور است و پس از مرگ هیچ کدام اینها فایده ای به حال انسان ندارند. پس چه چیز شما را برای پس از مرگ مغرور کرده است که این گونه نسبت به آخرت بی توجه هستید؟

"و انما حظ احدکم من الارض ذات الطول و العرض قید قده" هر که باشی آخرالامر تو را در یک گودال کوچکی به اندازه قد و قامتت می‎گذارند. فرموده اند: بهره شما از این زمین یک گودال است به اندازه طول و عرض بدنتان ! آن هم نه برای همیشه؛ مدتی بعد که شهر بزرگ می‎شود و این قبرستان داخل محدوده شهر می‎شود، آن وقت آنجا را به صورت منزل، اداره، پارک و چیزهای دیگر درآورده و بالاخره آن را از شما پس می‎گیرند.

"متعفرا علی خده" در حالتی توی آن گودال وارد می‎شوی که صورتت روی خاک قرار می‎گیرد. "متعفرا" از "تعفیر" به معنای خاکمال کردن است، نه این است که صورت میت را در قبر خاکمال می‎کنند بلکه کنایه از روی خاک گذاشتن صورت است. تو در این دنیا حاضر به سجده حق نیستی اما در قبر گونه ات را روی خاک قبر می‎گذارند.

تا فرصت باقی است...

"الان عبادالله و الخناق مهمل، و الروح مرسل؛ فی فینة الارشاد، و راحة الاجساد، و باحة الاحتشاد، و مهل البقیة"

(اکنون ای بندگان خدا تا هنگامی که ریسمان مرگ رهاست، و گلوی شما را نگرفته، و روح در بدن شماست، و در وقتی که موقع هدایت و رستگاری است، و بدنها راحت و اجتماع فراوان و فرصت باقی مانده است، وقت را غنیمت شمرید.)

"خناق" در اصل به طنابی گفته می‎شود که به وسیله آن انسان را خفه می‎کنند و برای او اختناق ایجاد می‎شود، و چون آن طناب را به بیخ گردن می‎اندازند