آیت‌الله منتظری

از چنین گناهانی برحذر باشید؛ "و العیوب المسخطة"، "عیوب" جمع "عیب" به معنای گناهان و هر کار زشت است، "مسخطة" از ماده "سخط" به معنای به غضب آورنده است؛ یعنی از کارهای زننده و زشتی که خدا را به غضب می‎آورد پرهیز نمایید.

آیا راه گریزی هست ؟

"اولی الابصار و الاسماع، و العافیة و المتاع، هل من مناص او خلاص او معاذ او ملاذ او فرار، او محار؟ ام لا؟"

(ای صاحبان چشمهای بینا و گوشهای شنوا و تنهای درست و کالاهای دنیا، آیا هیچ جای گریز یا رهایی یا پناهگاه یا تکیه گاه یا جای فرار و بازگشتی هست، یا نه ؟)

این عبارت و جملات حضرت امیر(ع) دنباله خطاب او به مردم است، فرموده اند: "اولی الابصار و الاسماع" ای صاحبان چشم و گوش "و العافیة و المتاع" و ای صاحبان سلامتی و اموال دنیا. این دو جمله منادا و کنایه از مردم است. در حقیقت حضرت امیر(ع) مردم را صدا می‎زنند، مثل این است که بگویند: ای بندگان خدا، صاحبان چشم و گوش که مایه و وسیله عبرت هستند، و ای صاحبان سلامتی و مال دنیا که وسیله امتحان است، "هل من مناص" آیا راه فراری وجود دارد؟ "مناص" به معنای "مفر" و راه فرار است. شما در این دنیا با اختیار خود رفت و آمد می‎کردید، نشست و برخاست می‎کردید، ولی از لحظه مرگ اختیار از دست شما خارج شده و کاملا در اختیار خدا هستید، آیا با این حال راه فراری دارید؟ "او خلاص" آیا می‎توانید خود را از قدرت خدا خلاص کنید؟ "او معاذ او ملاذ" و آیا پناهگاهی دارید که به آن پناهنده شوید؟ "معاذ" و "ملاذ" به یک معناست. "او فرار او محار؟" آیا شما راه فرار و راه رجوع و گریزی دارید؟