مقصود پیغمبران را فهمیدند، خدا با آنها اتمام حجت کرد و حق را فهمیدند، اما از گفته های انبیا درس نگرفتند.
"و انظروا فلهوا" به آنها مهلت داده شد ولی آنها به جای عبرت گرفتن مشغول دنیا و زرق و برق دنیا شدند. هر کسی به فراخور حال خود طول مدت عمر را مهلت گرفته، ولی حیف که هرچه بیشتر عمر به اینها داده شود آرزوها و آمال دور و درازتری پیدا میکنند و دلبستگی آنها به زر و زیور و مقام دنیا بیشتر میشود.
"و سلموا فنسوا" و سالم بودند پس این سلامت را فراموش کردند؛ نعمت سلامتی نعمت بزرگی است و انسان باید در زمان سلامتی خود به عبادت خدا بپردازد.
"امهلوا طویلا، و منحوا جمیلا، و حذروا الیما، و وعدوا جسیما، احذروا الذنوب المورطة ، و العیوب المسخطة"
(مدت طولانی به آنها مهلت داده شد، و به آنها احسان و نیکی شد، و از عذاب دردناک ترسانده شدند، و به نعمت های بزرگ وعده داده شدند، از گناهان هلاک کننده و از عیبهای به خشم آورنده بپرهیزید.)
"امهلوا طویلا" مدتهای طولانی به آنها مهلت داده شد، به آنها عمر داده شد تا خودشان را سعادتمند کنند، "و منحوا جمیلا" و خوبی هایی به آنها داده شد، خداوند آنها را راهنمایی کرد و وسائل سعادت را برای آنها فراهم فرمود، "و حذروا الیما"، مقصود از "الیم" عذاب دردناک جهنم است، یعنی از عذاب دردناک جهنم ترسانده شدند، "و وعدوا جسیما" و چیز بزرگی به آنها وعده داده شده بود. "جسیم" به چیز بزرگ گفته میشود، و مقصود حضرت در این جمله بهشت است؛ یعنی نعمت های بزرگ و مقامهای بلند و عالی را به آنها وعده داده بودند.
"احذروا الذنوب المورطة"، "مورطة" از ماده "ورطة" به معنای هلاک کننده است، "الذنوب المورطة" یعنی گناهانی که به ورطه اندازنده و هلاک کننده است،