صفحه ۳۴۸

بدن فعلی هم مانند همان بدنها در زمانهای گذشته جایگاه روح شما بوده، ولی پس از مرگ روح به بدن دیگری که قابل رؤیت با این چشم نیست تعلق گرفته و حساب و سؤال عالم قبر و برزخ هم با همان است نه با این بدن، و روی همین حساب مقصود از نشاندن در قبر هم به همین معناست که آن بدن را در روضه ای از ریاض جنت می‎نشانند و از همان هم سؤالات حیرت انگیز می‎کنند.

عذابهای دردناک پس از مرگ

"و اعظم ما هنالک بلیة نزول الحمیم، و تصلیة الجحیم، و فورات السعیر، و سورات الزفیر"

(و بزرگترین بلا در آن سرای، آب گرم و آتش سوزان و برافروختگی شعله ها و هیجان و شدت صدای آتش است.)

حضرت امیرالمؤمنین (ع) می‎فرمایند: ای کاش کار به اینجا تمام می‎شد، او را در قبر می‎گذاشتند و چند پرسشی هم از او می‎کردند و تمام می‎شد، اما این طور نیست، بلکه اگر او جهنمی باشد پس از این که وارد قبر شد تازه سر و کار او با عذاب جهنم و ملائکه عذاب است. "و اعظم ما هنالک بلیة" و بزرگترین بلایی که در عالم پس از مرگ وجود دارد "نزول الحمیم" نازل شدن آبهای داغ است، برای جهنمی ها آب جوشان نازل می‎کنند تا به هنگام تشنگی از آن بیاشامند؛ "و تصلیة الجحیم" و باز بزرگترین چیزی که در عالم پس از مرگ برای جهنمی ها وجود دارد، سوزاندن به آتش جهنم؛ "و فورات السعیر" و فوران آتش؛ "و سورات الزفیر" و شدت صدای آتش است. "سورات" به معنای شدتها، و "زفیر" به معنای صدای آتش است. خلاصه تنها ترسیم یک چنین منظره ای برای انسان عذاب است، آن وقت انسانهای جهنمی در عالم پس از مرگ تا قیامت با چنین منظره ای روبرو می‎شوند و عذاب می‎کشند.

ناوبری کتاب