مثل این که ملائکه این آدم را به طرف مرگ سوق میدهند. "سوقة متعبة" یعنی راندنی که دارای تعب و رنج است.
مرحله پس از مرگ
"ثم ادرج فی اکفانه مبلسا، و جذب منقادا سلسا، ثم القی علی الاعواد رجیع وصب، و نضو سقم، تحمله حفدة الولدان، و حشدة الاخوان"
(پس در حال نومیدی در کفنها پیچیده شده، و به سوی قبر کشیده میشود در حالتی که فرمانبردار و آرام است، بعد روی تخته های تابوت انداخته میشود در حالتی که وامانده و از حال رفته است، مانند شتر از سفر برگشته و رنجور که از جهت بیماری لاغر گشته، پس از آن فرزندان خدمتگزار و جمع برادران او را بر دوش میکشند.)
این آدمی که ملائکه او را قبض روح کردند بر سنگ غسالخانه افتاده و پس از شستشو و غسل "ادرج فی اکفانه مبلسا" او را در کفنها میپیچند در حال نومیدی. این که حضرت کفن را با صیغه جمع آورده برای این است که حداقل کفن سه چیز است: یکی به عنوان لنگ از ناف تا روی زانوها، دوم به عنوان پیراهن از شانه ها تا وسط ساق پاها به گونه ای که پشت و رو را بگیرد، و سوم یک ملافه سرتاسری است که تمام بدن را بگیرد. البته این مقدار واجب کفن است و اضافه بر این مستحب است که در رساله های عملیه توضیح داده شده است.
"و جذب منقادا سلسا" و این بدن جذب شده و تحت اختیار است، آن را این طرف و آن طرف میکشند و او هم صد در صد منقاد است. "سلسا" به معنای رام و منقاد است.
"ثم القی علی الاعواد" پس از همه این مراحل او را درازکش میکنند روی چوبهای تابوت، همان تابوتی که روی شانه ها قرار میگیرد و مرده را به طرف قبر حمل میکند.