آیت‌الله منتظری

خطبه 83 (درس 106)

"فاتقوا الله تقیة ذی لب شغل التفکر قلبه، و انصب الخوف بدنه، و اسهر التهجد غرار نومه، و اظماء الرجاء هواجر یومه، و ظلف الزهد شهواته، و ارجف الذکر بلسانه، و قدم الخوف لا بانه، و تنکب المخالج عن وضح السبیل، و سلک اقصد المسالک الی النهج المطلوب، و لم تفتله فاتلات الغرور، و لم تعم علیه مشتبهات الامور، ظافرا بفرحة البشری، و راحة النعمی فی انعم نومه، و آمن یومه، قد عبر معبر العاجلة حمیدا، و قدم زاد الاجلة سعیدا، و بادر من وجل، و اکمش فی مهل، و رغب فی طلب، و ذهب عن هرب، و راقب فی یومه غده، و نظر قدما امامه، فکفی بالجنة ثوابا و نوالا، و کفی بالنار عقابا و وبالا، و کفی بالله منتقما و نصیرا، و کفی بالکتاب حجیجا و خصیما، اوصیکم بتقوی الله الذی اعذر بما انذر، و احتج بما نهج، و حذرکم عدوا نفذ فی الصدور خفیا، و نفث فی الاذان نجیا، فاضل و اردی، و وعد فمنی، و زین سیئات الجرائم، و هون موبقات العظائم، حتی اذا استدرج قرینته، و استغلق رهینته، انکر ما زین، و استعظم ما هون، و حذر ما امن"

موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه، خطبه هشتاد و سوم بود که معروف به خطبه غراء است. سخن حضرت در جلسه قبل در مورد پل صراط و لغزشگاهها و آن هولهایی که لغزشگاههای صراط دارد بود. سخن در آن قسمت به پایان