آیات قرآن که تاریخ گذشتگان را بیان فرموده برای ما درس و عبرت است. فرموده: "و خلف لکم عبرا من آثار الماضین" و چیزهایی را که مایه عبرت است برای شما جا گذاشته است.
"من مستمتع خلاقهم"، "من" در این عبارت بیانیه است، یعنی از بهره بردن نصیبهایشان، مقصود این است که از بهره هایی که نصیب آنها شده بهره کافی را برده اند.
"و مستفسح خناقهم" این تعبیر خیلی جالبی است که حضرت کرده اند. "خناق" به بیخ گلو گفته میشود، ولی به این اعتبار که موقع خفه کردن طناب را بیخ گلو میاندازند، به علاقه حال و محل به خود طناب هم خناق گفته میشود. حضرت این طور فرض کرده که همه ما یک طنابی به دور گردنمان هست و موقعی که مرگمان میرسد این طناب را میکشند و ما را خفه میکنند، این تعبیر خیلی تعبیر ظریف و زیبایی است؛ میفرمایند: "مستفسح خناقهم" وسعت و فراخی طناب گردن آنها؛ آنها هر کدام به فراخور حال پنجاه سال و یا شصت سال زیر این طناب در وسعت به سر برده اند، طناب مرگ در طول عمر به دور گردن آنها شل افتاده و از نعمت های خداوند استفاده میکرده اند.